bassın.
– Oldu.
Ravik yene «Fuke»ye teref getdi. Birden ona ele geldi ki, bunların heç biri gerçek deyil. Sanki, hamısını kitabda oxuyur, melodramatik filme baxır, ya da yuxusunda görürdü. Yene bayaqkı kimi restoranın her iki terefini yoxladı. İşıqlı artırmalar adamla dolu idi. Bütün stolları birce-birce yoxladı. Haake görünmürdü.
Qapıya yaxın yerde oturdu. Buradan içeri girenler de, küçeden keçenler de görünürdü. Qonşu stolda iki qadın «Menboş» ve «Skaparelli» mağazalarından danışırdılar. Çenesaqqal bir kişi de onların yanında oturub susurdu. Bir az o terefde fransızlar siyasetden dem vururdular. Biri «Croix de fei» (22) teşkilatını, digeri ise kommunistleri müdafie edirdi, qalanları da her ikisini lağa qoyurdu. Hamısı da arabir qonşu stolda «Vermut» içen iki qeşeng, özünüçeken amerikalı qıza baxırdı.
Ravik şerab içe-içe küçeye baxırdı. O qeder axmaq deyildi ki, tesadüfe inansın. Tesadüfler tekce maraqlı eserlerde tapılmaz, heyatın özünde ise addımbaşı rast gelirsen, çoxu da axmaq tesadüf olur... «Fuke»de yarım saat da lengidi. Günortadan indi yaxşı idi. Bir defe de «Yelisey çölleri» terefden artırmaya baxdı, sonra mehmanxanaya qayıtdı.
– Bu da maşının açarı, – deye Morozov açarı ona uzatdı. – Deyişdim, indi göy rengli «Talbo»dur. Oturacaqları da deridir. O birininki parçadan idi. Derini asan yumaq olur. Bu, kabrioletdir, isteyirsen, üstüaçıq sür, isteyirsen de bağlı. Ancaq pencereleri hemişe açıq qoy. Örtülü maşında gülle atası olsan, arxa pencereni açıq qoy, gülle çöle çıxsın, heç yeri deşmesin. İki hefteliye götürmüşem. O deqiqe de qaraja salma. Qoy hemişe maşın çox olan ucqar bir küçede qalsın, havası deyişsin. İndi «Lankaster» mehmanxanası ile üzbeüz Berri küçesindedir.
– Yaxşı, – deye Ravik açarı alıb telefonun yanına qoydu.
– Bu da onun senedleri. Ancaq sene sürücü vesiqesi tapa bilmedim. Çox adama ağız açmaq istemedim...
– Lazım deyil. Antibde olanda onsuz sürürdüm, – deye Ravik senedleri de açarın yanına qoydu.
– Maşının yerini de bu axşam

<< 1 ... 329 330 [331] 332 333 ... 402 >>