sürüb, bir çaya çatdı. Kesib götürdüyü yarlıqları kağıza bükdü. Sonra onun qeyd defterçesini xırda-xırda cırdı, pulqabını yoxladı. İki min franklıq çek, Berline qeder bilet, on alman markası, ünvan yazılmış bir neçe kağız parçası ve pasportunu tapdı. Fransız pulunu cibine qoydu. Haakenin şalvar cibinden de bir neçe beş franklıq çıxmışdı...
Baxışları bir anlığa yol biletine ilişib qaldı. Üstündeki «Berlin» sözü ona lap qeribe görünürdü. Onu da cırdı. Pasporta ise xeyli baxdı. Hele üç il vaxtı var idi. İsteyirdi, saxlayıb onunla yaşasın. Bu, onun heyat terzine de uyğun gelirdi. Eger tehlükeli olmasaydı, çox götür-qoy etmezdi...
Onu da cırdı. Alman pullarını da... Açarı, tapançasını ve bir de vağzala qoyduğu çamadanın qebzini saxladı. Fikirleşdi ki, belke, Parisdeki izi tamam itirmek üçün onu götürmeli oldu. Mehmanxananın haqq-hesab qebzini de tapıb cırdı.
Sonra hamısını yandırdı. Bu ise gözlediyinden çox çekdi. Ancaq, yaxşı ki, parça kesiklerini arasına qoyub yandırmaq üçün qezet götürmüşdü. Külü çaya sovurdu. Daha sonra maşını diqqetle yoxladı ki, belke, qan izi qalıb. Heç ne tapmadı. Çekicle açarı temiz-temiz yudu, aparıb yük yerine qoydu. Qayıdıb ellerini yaxşı-yaxşı yudu, siqaret çıxarıb yandırdı, bir xeyli belece oturdu...
Hündür fıstıq ağaclarının arasından güneş boylanırdı. Ravik de oturub siqaretini çekirdi. Tamam yüngülleşmişdi ve heç ne haqda düşünmürdü...
Yalnız qalaya teref uzanan şoseye burulanda Sibillanı xatırladı. Qala XVIII esrin ebedi semasından boylanan parlaq yay güneşinin şüaları altında berq vururdu. Qefleten Sibilla yadına düşdü ve o vaxtdan beri ilk defe müqavimet göstermedi, onun haqqındakı xatireleri boğmaq istemedi, özünden uzaqlaşdırmağa çalışmadı. Sibilla haqqında xatireler hemişe Haake onu getirtdiyi anda kesilerdi. Üzünde gördüyü vahimeden, dehşetli qorxudan o yana gede bilmirdi. Qalanları bunun yanında itib-batırdı. Bir de onun özünü asması xeberi yadında idi. İnanmamışdı. Halbuki ele şey ola bilerdi. Ancaq ondan qabaq neler

<< 1 ... 347 348 [349] 350 351 ... 402 >>