iz qalmazdı.
– Berlinde görecekler gelmedi, buradan soruşacaqlar.
– Çamadan orada olmasa, hara getdiyini bilmezdiler.
– Bilecekler. Qatarda yeri boş gedib. Bileti yandırdın?
– He.
– Onda qebzi de yandır.
– Belke, baqaj komissiyasına gönderek? Onu Berline, ya da lazım olan yere vererler.
– Ferqi yoxdur. Yandırmaq yaxşıdır. Ne qeder çox hiyle işletmeye çalışsan, o qeder pis olaçaq, iz qoyacaqsan. Ancaq indi, sadece olaraq, kimse yoxa çıxıb. Parisde bele şeyler çox olur. Axtarış başlanacaq, o saat bilecekler ki, axırıncı defe «Oziris»de olub. İçeri girmişdin?
– He, birce deqiqeliye girdim ve onu gördüm. Özünün xeberi olmadı. Çıxıb bayırda gözledim. Heç kes de görmedi.
– Soruşa bilerler ki, hemin vaxt «Oziris»de özge kim olub. Rolanda da seni deyecek.
– Bunun ziyanı yoxdur, men ora tez-tez gedirem.
– Yaxşı olardı ki, seni heç sorğu-suala çekmeyeydiler. Özün mühacir, senedin de yox... Rolanda harada qaldığını bilir?
– Yox, ancaq Veberin ünvanını bilir. Resmi hekim odur. Rolanda da oradan bir-iki güne gedir.
– Hara getdiyini öyrenecekler,–Morozov özüne bir qedeh de süzdü.–Ravik, mene ele gelir ki, bir neçe hefteliye aradan çıxsan, yaxşı olar.
Ravik onun üzüne baxdı:
– Demek asandır, Boris. Hara?
– Hara geldi. Adam çox olan yere. Ya Kanna, ya da Dövile get. Oralar indi qarışıqdır, nezere çarpmazsan. Ya da Antibe get. Orada olmusan, heç kes senden pasport istemeyecek. Men de burada Veberle, Rolanda ile elaqe saxlayaram, polisin seni şahid kimi dindirmek istediyini öyrenerem.
Ravik başını buladı:
– Yaxşısı budur, heç yerinden terpenmeyesen, özünü ele gösteresen ki, guya, heç ne olmayıb.
– Yox, bu defe ele yaramaz.
Ravik yene Morozovun üzüne baxdı:
– Heç yere qaçan deyilem, buradaca qalacağam. Bu da hemin işin bir terefidir. Başa düşmürsen?
Morozov onun sualını cavabsız buraxdı.
– Evvelce sen o qebzi yandır,–dedi.
Ravik qebzi cibinden çıxarıb külqabında yandırdı. Morozov mis külqabını götürüb narın külü pencereden çöle sovurdu.
– Bu da bele... Özge

<< 1 ... 353 354 [355] 356 357 ... 402 >>