iş paltarında Rolanda ile vidalaşmağa gelmezdi. Bu, madamın gösterişi ile deyildi, qızların özü bele istemişdi. Ravik başqa cür de gözlemirdi. Fahişelerin qayda-qanunu möhkem olurdu, hetta yüksek cemiyyetin qadınlarından da ciddi idiler.
Qızlar pul yığıb Rolandanın gelecek kafesi üçün altı eded hörme kreslo almışdılar. Madam ise bir kassa, Ravik de kreslolar üçün iki mermer stol bağışlamışdı. O, bu ziyafetde yegane kenar adam ve hem de yegane kişi idi.
Yemek yeddiye beş deqiqe işleyende başladı. Masabeyi madam özü idi. Sağında Rolanda, solunda ise Ravik oturmuşdu. Sonra teze daye, onun kömekçisi ve qızlar eyleşmişdiler.
Xörekler seçme idi: qaz peteneyinden hazırlanmış Strasburq sayağı paştet, «Şerri-brend» içkisi. Ravikin qabağına bir şüşe araq qoyulmuşdu, çünki onun «Şerri-brend»den zehlesi gedirdi. Sonra ela keyfiyyetli «Viçoz» ve türbo balığı ile 1933-cü ilden qalmış «Merso» şerabı geldi. Balıq «Maksim» restoranındakından pis hazırlanmamışdı. Şerab da çox tünd deyildi, balığın yanında tündlüyü heç bilinmedi. Sonra gömgöy körpe qulançar verildi. Onun dalınca da şişde qızardılmış cüce, üstüne azacıq sarımsaq vurulmuş salat ve «Şato Sen-Emilion» şerabı getirdiler. Stolun baş terefinde bir şüşe 1921-ci ilden qalmış «Romane konte» şerabı açıldı. Madam dedi ki, qızlar bunun lezzetini bilmez. Ravik ise ona yaxşı beled idi. Ne «Şampan», ne de şirin «Mos şokolad» içdi, evezinde, bir şüşe de verdiler. Madamla birlikde şerabın üstünden ağ çörekle sıyıq «Bri» yediler.
Stol arxasında geden söhbetler qız pansionunu xatırladırdı. Kresloların üstüne rengareng lentler bağlanmışdı. Kassa par-par parıldayır, stollar ise işıldayırdı. Ancaq otağa qüsse qonmuşdu. Madam özü de qara geymiş, brilyant taxmışdı. Ancaq çox deyildi: bir sancaq, bir de üzük. Onların göy renge çalan qaşlarına söz ola bilmezdi. Çoxdan qrafinya olsa da, çeleng qoymamışdı. Yaxşı zövqü var idi, brilyantdan xoşu gelirdi. Deyirdi ki, yaqut da, zümrüd de qiymetden düşe biler, ancaq brilyant etibarlıdır... Gah

<< 1 ... 355 356 [357] 358 359 ... 402 >>