vaxt heç ne bilmirik ve görmemişik. Bele yaxşıdır... O da çox derine getmedi.
– Getmedi?
Rolanda gülümsedi:
– Ravik, fransızların ne vecine ki, adi bir alman turistinin başına neler gelir?! Bizim öz derdi-serimiz özümüze besdir.
O ayağa durdu:
– Men gedesiyem... Salamat qal, Ravik.
– Xoş getdin, Rolanda! Senin yerin burada hemişe bilinecek.
Rolanda gülümsedi:
– Belke de, o deqiqe bilinmedi... Bir azdan biliner...
Vidalaşmaq üçün qızlara teref getdi. Gede-gede kassaya, kreslolara, stollara baxdı. Lap yerine düşen hediyyeler idi. Hamısını bir anlığa kafede tesevvür eledi. Xüsusile kassa... Gelir, geleceye inam, ev-eşik, rahat heyat demek idi. Rolanda bir anlığa tereddüd eledi, özünü saxlaya bilmedi, el çantasından pul çıxarıb işım-işım işıldayan aparatın yanına qoydu, düymeleri vurdu. Kassa şıqqıldadı, iki frank elli santim gösterdi, siyirme çıxdı, Rolandanın üzüne tebessüm qondu, uşaq kimi sevindi. Qızlar maraqla onu dövreye aldılar. Rolanda düymeleri yene basdı, bir frank yetmiş beş santim vurdu.
– Sizde bir frank yetmiş beş santime ne düşür?
Rolanda fikre getdi:
– Bir qedeh «Dübene» ve iki «Perno».
– Bir qedeh «Amer pikon», bir dene de pive neçe eleyir?
– Yetmiş santim.–Rolanda düymeleri basdı.–On frank yetmiş santim.
– Ucuzdur!–«Küren» leqebli Marqarita teeccüblendi.
– Biz terefde ucuz olmalıdır da...
Qızlar hörme kresloları mermer stolların etrafına düzdüler ve ehtiyatla oturdular. Paltarlarını sığalladılar ve Rolandanın gelecek kafesinin müşterilerine çevrildiler.
– Bize ingilis biskviti ile üç fincan çay verin, madam Rolanda!–Xüsusile evli kişilerin çox xoşuna gelen sarışın, arıq Dezi sifariş verdi.
– Yeddi frank seksen santim,–Rolanda kassanı işe saldı.–Teessüf ki, ingilis biskviti çox bahadır.
Qonşu stoldakı «Küren» xeyli götür-qoydan sonra başını qaldırdı:
– İki şüşe «Pommeri»!–Xüsusi eda ile dillendi. Onun Rolandadan çox xoşu gelirdi ve bunu göstermek isteyirdi.
– Doxsan frank. Yaxşı «Pommeri»dir.
«Küren» fınxırdı:
– Dörd qedeh

<< 1 ... 358 359 [360] 361 362 ... 402 >>