de konyak! Ad günümdür.
Kassa şıqqıldadı.
– Dörd frank qırx santim.
– Bes «Beze» ile dörd fincan qehve?
– Üç frank altmış santim.
Ehtizaza gelmiş «Küren» gözünü döye-döye Rolandanın üzüne baxdı. Özge ne sifariş vereceyini bilmirdi. Qızlar yene kassanın başına yığışdılar.
– Hamısı bir yerde ne qeder eledi, madam Rolanda?
Rolanda üstü reqemli kağızı onlara gösterdi:
– Yüz beş frank seksen santim.
– Bunun ne qederi xalis gelirdir?
– Texminen, otuz frankı. «Şampan» şerabının sayesinde bu qeder oldu. Onun geliri çoxdur.
– Ela!–«Küren» sevincle qışqırdı.–Eladır! Qazancınız hemişe bele çox olsun!
Rolanda Ravikin yanına qayıtdı. Onun gözleri parıldayırdı. Yalnız seven, yaxud alverde bexti getiren adamların gözleri bele parıldayardı...
– Salamat qal, Ravik! Dediklerim yadından çıxmasın.
– Çıxmaz! Yaxşı yol, Rolanda!
Rolanda qeti, şax addımlarla qapıya teref getdi. Gelecek onun üçün aydın, heyat ise menalı idi...

Morozovla «Fuke» restoranının artırmasında oturmuşdu. Axşam saat doqquz idi. Adam çoxdu. Lap uzaqda, «Zefer tağı»nın arxasından iki fenerin dümağ, bumbuz işığı görünürdü...
– Siçovullar Parisden qaçır...–Morozov dillendi.– «İnternasional»da iki otaq boşalıb. 1933-cü ilden beri bele olmamışdı.
– Başqa mühacirler gelib dolacaq.
– Kim gelesidir? Ruslar da, italyanlar da, polyaklar da, ispanlar da, almanlar da oldu, qurtardı...
– Fransızlar! Serhed terefden qaçanlar. Öten müharibedeki kimi...
Morozov qedehini götürende gördü ki, boşdur. İşare ile xidmetçini çağırdı:
– «Puyi»den bir qrafin de getirin.–Sonra Ravike teref döndü:–Bes sen ne fikirleşirsen?
– Meni de o siçovullara tay tutursan?
– He.
– İndi siçovullara da pasport, viza lazımdır.
Morozov narazı baxışlarla onu süzdü:
– İndiye kimi sende hansı olub?! Gezmediyin yer de qalmayıb... Vyanada, Sürixde, İspaniyada, Parisde... Senin de aradan çıxmaq vaxtın yetişib.
– Hara?–Ravik xidmetçinin yenice getirdiyi qrafini götürdü. Şüşe soyuq ve kelekötür idi. Tünd olmayan şerabdan qedehlere

<< 1 ... 359 360 [361] 362 363 ... 402 >>