yaxşıdır. Allaha şükür ki, sahibe bunu bilmir, yoxsa qiymetini qaldırardı.
Zaydenbaum başını buladı:
– İçen deyilem.
Ravik bir az o terefdeki üzütüklü kişiye baxırdı. O, tez-tez cibinden güzgü çıxarıb özüne baxır, yerine qoyur, tezeden bir de çıxarırdı.
– Bu, kimdir? – deye Ravik Zaydenbaumdan soruşdu. – Onu buralarda heç görmemişem.
Zaydenbaum dodaqlarını büzdü:
– Teze Aron Qoldberqdir.
– Nece? Qadın ne tez ere getdi?
– Getmeyib. Ölmüş Qoldberqin pasportunu ona iki min franka satıb. Qoca Qoldberqin çal saqqalı vardı. İndi de bu tayı saqqal buraxır. Pasport üçün şekilden ötrü... Saqqalı çıxmamış pasportdan istifade elemeye qorxur. Zamanı qabaqlamaq isteyir!
Ravik yene esebilikle cod saqqalını didişdire-didişdire onu pasportdakı şekille müqayise eleyen kişiye baxdı:
– Uzaqbaşı, desin ki, saqqalımı yandırmışam.
– Yaxşı fikirdir, ona deyerem. – Zaydenbaum pensnesini götürüb elinde oynatdı, gülümsedi.–Cencel işdir! İki hefte bundan qabaq xalis alver idi. İndi ise Vizenhof qısqanmağa başlayıb, heç Rut Qoldberqin de halı özünde deyil. Bu da senedin iblisliyi! Kağıza esasen, kişi onun halalca eridir...
O durub teze Aron Qoldberqe teref getdi. Morozov Ravike baxdı:
– «Senedin iblisliyi»ni yaman dedi. Bu gün neyleyeceksen?
– Ket Heqstrem axşam «Normandiya» gemisi ile gedir, onu Şerbura aparacağam. Öz maşınında gedir, onu qaytarıb qaraja salacağam. Maşını qaraj sahibine satıb.
– Yol gede biler?
– Elbette. İndi onun üçün neylemeyin ferqi yoxdur. Gemide yaxşı hekim var. Nyu-Yorkda da... – Ravik çiyinlerini çekib, qedehini boşaltdı.
«Katakomba»nın havası ağır, boğucu idi. Penceresi yoxdu. Toza belenmiş süni palmanın altında qoca er-arvad oturmuşdu. Qüsse-keder onların dörd yanına çeper çekmişdi. El-ele tutub hereketsiz oturmuşdular ve baxan deyerdi ki, onlar bir de ayaqa dura bilmeyecekler...
Ravike birden-bire ele geldi ki, dünyanın bütün derd-elemi bu qaranlıq zirzemiye dolub. Divardan asılmış ölgün işıqlı sapsarı elektrik lampaları bu otağı daha da

<< 1 ... 370 371 [372] 373 374 ... 402 >>