ibaret olsun.
Veber başını qaldırdı:
– Men yene boş-boş danışdım, bağışlayın!–Siqareti yandırmaq da yadından çıxmışdı.–Müharibe ola bilmez, Ravik! Sadece olaraq, mümkün deyil! Hamısı hede-qorxu, hay-küydür! Son anda nese olacaq...–O susdu. Evvelki inamından nişane qalmamışdı.–Uzaqbaşı, bizim Majino xettimiz var!
Son sözleri deyende, ele bil, kimese yalvarırdı...
– Elbette!–Ancaq Ravikin sesinde de inamsızlıq vardı. Bunu yüz defe eşitmişdi. Fransızlarla söhbet hemişe bununla bitirdi.
Veber alnının terini sildi:
– Düran var-yoxunu Amerikaya gönderib. Katibesi dedi.
– Ele de olmalı idi!
Veberin berelmiş gözleri Ravike dikildi:
– Özü de Düran tek deyil. Menim qaynım da fransız aksiyalarını amerikan aksiyalarına deyişib. Qaston Nere de bütün pullarını dollara çevirib seyfinde saxlayır. Deyirler, Düpon da bağında bir neçe kise qızıl basdırıb...–O ayağa durdu.–Danışmağa dilim de gelmir. Heç inanmaq istemirem! Ola bilmez ki, Fransanı satsınlar, dağıtsınlar. Tehlüke yaranan kimi her şey birleşecek! Her şey!
– Her şey...–deye Ravik de qüsseli-qüsseli tekrar etdi.–Senaye de, indiden Almaniya ile alvere başlamış siyasetçiler de...
Veber özünü gücle ele aldı:
– Ravik! Belke... belke, başqa şey haqda danışaq?
–Yaxşı... Men Ket Heqstremi Şerbura aparacağam. Geceyarı qayıdaram...
– Oldu...–Veber tövşüyürdü.–Bes siz... siz ne fikirleşirsiniz, Ravik?
– Heç ne. Fransız konslagerine düşeceyem. Her halda, almanlarınkından yaxşı olar.
– Ola bilmez! Fransa qaçqınlara toxunmaz!
– Baxarıq! Mütleq eledir, burada ayrı söhbet ola bilmez.
– Ravik...
– Yaxşı, baxarıq. Ümid edek ki, siz deyendir. «Luvr» muzeyindeki yır-yığışdan xeberiniz var? En yaxşı şekilleri Merkezi Fransaya köçürürler.
– Xeyr. Bunu haradan bilirsiniz?
– Günortadan sonra getmişdim. Şartr kilsesinin vitrajlarını da qablaşdırıblar. Dünen de oradaydım. Çox sentimental köçhaköçdür! İsteyirdim, onlara bir de baxım, ancaq yığışdırmışdılar. Axı teyyare meydanı ora lap yaxındır! Yerine teze şüşeler de salınıb.

<< 1 ... 372 373 [374] 375 376 ... 402 >>