Adam serxoş olanda, adi düşünce terzi de, namus haqqındakı mürekkeb tesevvürler de başa bela olur.
– Bilirem... Odur, biri de gelir. Bu lap kef oldu ki! İndi kimdir? Franko özü?
Gelen Navarro idi. O, stolun iki addımlığında dayanıb üzünü Morozova tutdu:
– Polkovnik Qomes sizi duele çağıra bilmediyine çox teessüflenir, çünki bu gece Parisi terk edir. Bir de onun getdiyi meqsed polisde get-gele düşmekden daha vacibdir. – Sonra Ravike teref döndü: – Polkovnik Qomes verdiyiniz meslehetin haqqını gönderib. – O, bükülü beşfranklığı stolun üstüne atıb getmek istedi.
– Birce deqiqe! – Morozov onu saxladı. Hemin anda Klarisse, elinde mecmeyi geldi. Morozov kalvados qedehlerinden birini götürüb ani nezerden keçirdi, başını bulayıb, tezeden yerine qoydu, sonra stekanların birini götürüb, içindeki suyu Navarronun üzüne atdı. – Bu, sizi ayıldar! – O, çox sakit danışırdı. – Gelecek üçün yadda saxlayın ki, pulu bele tullamazlar. İndi ise cehennem olun! Balqabaq...
Navarro heyretinden donub qalmışdı. Sonra üz-gözünü sildi. Bu vaxt o biri ispanlar da geldiler. Dörd nefer idiler. Morozov yavaş-yavaş qalxdı. O, ispanların hamısından boyca uzundu. Ravik yerinden terpenmir, Qomese baxırdı:
– Özünüzü gülünc veziyyete salmayın, – dedi,– heç biriniz ayıq deyilsiniz, heç ne de eleye bilmeyeceksiniz. İkice deqiqenin içinde xurd-xeşil olarsınız. Ayıq olsaydınız da, bir şey eleye bilmezdiniz. – O, birden ayağa durub, celd Navarronun qolundan yapışdı, onu fırladıb Qomese teref atdı. Qomes tez yana çekildi.
– İndi ise bizden el çekin. Sizi çağırıb getirmemişik, – deye Ravik beş franklığı stolun üstünden götürüb mecmeyiye qoydu: – Bu da sizin olsun, Klarisse. O cenablar verir.
– Birinci defedir, onlardan nese qoparıram. Çox sağ olun!
Qomes ispanca nese dedi. Beşi de geri dönüb stollarına teref getdi.
– Heyif! – Morozov dillendi. – Bu qoçaqların dersini yaxşıca vererdim. Ancaq sene göre olmaz, ay yurdsuz-yuvasız yetim! Herden belelerinin cavabını vere bilmeyende yanıb -

<< 1 ... 42 43 [44] 45 46 ... 402 >>