kalvados sifariş verdi.
Ona ele gelmişdi ki, hemin o tebessümlü sifet idi gözüne görünen. Yox, ola bilmezdi! Ola bilmez ki, Haake Parise gelsin. Ola bilmezdi!
Xatireleri qovmağa çalışdı. Elinden bir iş gelmeye-gelmeye özünü bu köke salmağın ne menası? Onun da vaxtı var. Onların işi bitende... Geri qayıdanda... O vaxta qeder...
Xidmetçini çağırıb pulunu verdi. Yolda ne qeder çalışdısa da, yene diqqetle yanından ötüb keçenlerin üzüne baxırdı...
Morozovla «katakomba»da oturmuşdu.
– Onun olduğuna inanmırsan? – Morozov soruşdu.
– Yox. Ancaq, ele bil, özü idi. Yeqin, çox oxşayırmış. Ya da yaddaşım korlanıb.
– Heyif ki, bistroda olmusan.
– He...
Morozov bir anlığa susdu ve sonra dedi:
– Adamı lap deli eleyir. Düzdür?
– Yox, neye göre?
– Ona göre ki, deqiq bilmirsen.
– Bilmirem.
Morozov yene susdu.
– Yene qara basır, – Ravik sözüne davam etdi. – Ele bilirdim, ondan canım qurtarıb.
– Bele şeyden heç vaxt yaxa qurtarmaq olmaz. Menim de başıma gelib. Xüsusile ilk günlerde! İlk beş-altı ilde! Üçünü Rusiyada tutacağam. Yeddi idiler. Dördü ölüb. İkisini ele öz partiyasında olan adamlar gülleleyib. Düz iyirmi ilden çoxdur gözleyirem. 1917-ci ilden. Sağ qalanlardan birinin yetmiş, ikisinin ise qırx-elli yaşları var. Çox güman ki, onları tutacağam, atamın heyfini alacağam.
Ravik Borise baxdı. Yaşı altmışı keçse de, çox gümrah görünürdü.
– Tapacaqsan...
– He... – Morozov yumruqlarını düyünledi. – Ele onu gözleyirem. Ona göre de ehtiyatla gezib-dolanıram. Daha içmeyi de azaltmışam. Belke, çox çekesi oldu. Gerek, qolumda qüvve qalsın. Gülle ile, bıçaqla elemek istemirem.
– Men de...
Onlar bir xeyli oturdular.
– Şahmat oynayaqmı? – Morozov soruşdu.
– Oynayaq. Ancaq gözüme boş taxta deymir.
– Professor indice qurtaracaq. Levi ile oynayırdı. Yene de uddu.
Ravik şahmatı getirmeye getdi.
– Siz çox oynamısınız, professor, – dedi. – Demek olar ki, bütün günü...
Qoca başını terpetdi.
– Adamın fikrini dağıdır. Şahmat kartdan ağıllı oyundur. Kartda bextin getire, ya

<< 1 ... 64 65 [66] 67 68 ... 402 >>