onda ele bilmişdi ki, serxoşluq gözünü tutub ve hemin deqiqe de o gözellik solmuş, qeybe çekilmişdi. İndi tezeden qayıtmışdı ve ondakından da beter idi...
– Size ne oldu, Ravik?
Onun baxışları geri qayıtdı.
– Heç ne. Mahnı tanışdır. Neapol haqqında sentimental mahnıdır.
– Keçmiş xatireleri oyatdı?
– Xeyr, menim xatirem yoxdur.
Bu sözler onun istediyinden keskin çıxdı ve Ket diqqetle Ravikin üzüne baxdı:
– Herden size ne olduğunu lap deqiq bilmek isteyirem, Ravik.
Ravik elini yelletdi.
– Men de başqaları kimi. Bu dünya gözlenilmez maceralarla doludur. Qaçqınların mesken saldığı mehmanxanaların hamısında var. Herenin de taleyi bir cürdür. Aleksandr Düma, Viktor Hüqo üçün bunlar sensasiya olardı. Ancaq indi onlara qulaq asanda adamı esnemek tutur. Size araq süzmüşem, Ket. Sakit, dinc yaşamaq bu günün en böyük macerasıdır.
Orkestr oyun havası çalır, ancaq yaxşı alınmırdı. Qonaqlardan bir-ikisi oynamağa başladı. Joan durub qapıya teref getdi. Ele gedirdi ki, deyerdin, ondan başqa zalda adam yoxdur. Birden Ravikin yadına Morozovun sözleri düşdü. Joan düz onların yanından keçdi. Ravike ele geldi ki, hetta qız onu gördü. Ancaq Joanın baxışları, yad adamlar kimi, onun üstünden sürüşüb, başqa semte yöneldi ve o, zaldan çıxdı.
– Bu qadını tanıyırsınız? – deye Raviki diqqetle müşahide eden Ket soruşdu.
– Xeyr.

VIII

– Görürsünüzmü, Veber? – Ravik soruşdu. – Bax, bu.. bu...
Veber yaraya teref eyildi.
– Beli...
– Bu balaca vezlere baxın... Budur... Ne xora deyil, ne de bitişme.
– Xeyr...
Ravik dikeldi.
– Xerçengdir, – dedi, – yüz faiz xerçengdir. Çoxdandır bele şeye rast gelmirdim. Güzgü ile müayine bir şey göstermir, elle yoxlayanda görürsen ki, yan teref yumşaqdır, bir az da şişib. Ele bilirsen, ya kistadır, ya da mioma, ele qorxulu şey deyil. Ancaq kesmemiş işlemek olmur. Yarıb, içeride gözlenilmeden xerçeng tapırsan.
Veber ona baxdı:
– Fikriniz nedir?
– Bir az kesib

<< 1 ... 71 72 [73] 74 75 ... 402 >>