yoxumuzdur. Burada isteyen olmur.
– Elbette, buralarda yaraşmaz! Kalvados olacaq. Heyif ki, deqiq bilmirik. En asan yolu ora getmekdir. İndi ise olmaz...
– Niye olmur?
– Burada işiniz yoxdur?
– Xeyr, qurtarmışam.
– Lap yaxşı! Gedek?
– Getdik!
Ravik meyxananı o deqiqe tapdı. Demek olar ki, boş idi. Qolunda çılpaq qadın şekli döyülmüş xidmetçi gözünün ucu ile onlara baxdı, gelib stolu sildi.
– Bir az inkişaf var, – Ravik dillendi. – Onda silmemişdi.
– Bu stolu yox... – Joan da dillendi. – O birini silin.
Ravik gülümsedi:
– Möhvumata inanırsınız?
– Herden...
Xidmetçi yanlarında dayanmışdı:
– Düz deyir, – dedi ve qolunu oynadanda çılpaq qadın da terpendi. – Onda da burada oturmuşdunuz.
– Yadınızdadır?
– Bes nece...
– Siz bu yaddaşla, gerek, general olaydınız.
– Menim yadımdan heç ne çıxmır.
– Bes nece olub ki, hele de yaşayırsınız? Onda ne içdiyimiz de yadınızdadır?
– Kalvados! – Xidmetçi tereddüd elemeden cavab verdi.
– Yaxşı, ele indi de ondan içeceyik. – Ravik qadına teref döndü: – Görürsünüz, bezi problemler nece tez hell olunur? İndi görek heminki dadı verecekmi?
Xidmetçi kalvadosu getirdi.
– Onda da bele iri qedehlerde içmişdiniz, – dedi.
– Bura baxın, siz lap möcüzesiniz ki! Bizim onda nece geyindiyimiz de yadınızdadır?
– Plaş geymişdiniz. Xanımın başında beret de var idi.
– Sizin yeriniz bura deyil! Gerek, varyetde olaydınız.
– Orada işlemişem. – Xidmetçi teeccüblendi. – Sirkde... Axı size demişdim. Yadınızdan çıxıb?
– Beli, bedbextlikden eledir.
– Bu cenab tez unudandır, – Joan dillendi. – Siz yaddaş ustası olduğunuz kimi, o da unutmağın ustasıdır.
Ravik başını qaldıranda baxışları toqquşdu. O gülümsedi.
– Belke de, heç ele deyil, – dedi. – İndi de kalvadosun dadına baxaq. Nuş olsun!
– Nuş!
Hele de yanlarında dayanmış xidmetçi dillendi:
– Adam indi unutduğu şeyi sonralar ömrü boyu axtarmalı olur, müsyö. – Onun fikrince söhbet hele axıra çatmamışdı.
– Eledir. Ancaq unudulmayan şeyler de adamın ömrünü cehennem ezabına

<< 1 ... 81 82 [83] 84 85 ... 402 >>