oldum?! Demeli sen o zefer dolu müharibede de ölmedin...
CONNİ: Xoşbextlikden eledir.
ŞEHER MİRZESİ: He, nece oldu, yaşaya bildin?
CONNİ: Allah xatirine... Yox!
ŞEHER MİRZESİ: Bir sözle, esl Vinetalısan!
CONNİ: Bu istehzanı özüne saxla! De görüm indi ne işle meşğul olursan?
ŞEHER MİRZESİ: Boş vaxtlarımda felsefe ile meşğul olmağa başlamışam. Elm adamları meni böyük mütefekkir hesab edir.
CONNİ: Bele de! Bura bax, cenab professor, senin eger sade bir heqiqet, yeni heyat barede düşünmeye ixtiyarın çatmırsa, onda ne barede düşüne bilersen? Özü de vezifen esas meseleni unutmaqdır...
ŞEHER MİRZESİ: Çox mentiqli sualdır. Men ele unutmaq barede düşünürem. Özüm de felsefi bir mekteb yaratmışam. Özümüzü «Unutqanlar destesi» adlandırmışıq. Buyurub menim proqram xarakterli eserime de baxa bilersen: «Unutqanlıq inkişaf etmiş sivil xalqların düşünce terzi kimi».
CONNİ (oxuyur): İnteqral qeyri-materialist, heqiqi mövcudluq haqqındakı metapsixopatik telimle silahlanmış metametafizik fenomenologiya bizi öyredir ki... Beh-beh, felsefeye bax! Cümlenin axırına çatana qeder evveli yaddan çıxır...
ŞEHER MİRZESİ: Ehsen! Menim metodumun mahiyyeti de ele bundan ibaretlir. Demeli, başa düşdün...
CONNİ: Ay yaramaz!
ŞEHER MİRZESİ: Bes sen özün kimsen?
CONNİ: Men? Men bu günden yaşamağa başlamışam! Geldim ki, bunu sene xeber verim! Ele indice senatda gözel bir nitq irad eledim. Bütün Vineta bundan danışır.
ŞEHER MİRZESİ: Dilençilerin evsiz-eşiksizliyine son qoyulması baredeki xahişini deyirsen?
CONNİ: Ne xahiş?! Telebdir bu! Emeldir bu! İndi ele ilk dilençiler qesebesinin özül daşını qoymaqdan gelirem! Orda dedim: Hava! İşıq! Heyat! Camaat vecde gelerek ura çekdi! Bu günden...
ŞEHER MİRZESİ: Yeni demek isteyirsen ki, dünenden...
CONNİ: Ne dedin?
ŞEHER MİRZESİ: Ya da srağagünden! Menim eziz qardaşım, heç bilirsen senator olduğun günden indiyecen neçe bele temed daşı qoyubsan?
CONNİ (özünü tamam itirir): Ne qeder? Bu
<< 1 ... 16 17 [18] 19 20 ... 22 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç