teref): Bilirsinizmi, eziz anam, o qeşeng, zerif müşavir xanım uzun ayrılıqdan sonra...
ŞEN SENATORUN ARVADI: Bir bura bax! Ne gözel kameradır!
ŞEN SENATOR: Ha-ha-ha! Kimi görürem?! Bizim eziz qaçqınımızı!
ŞEHER MİRZESİ: Genc senator Con türme islahatları haqqında dünen edeceyi meruze üçün material toplayır.
ŞEN SENATOR: O yene de hemişeki kimi vicdanlıdır. Ha-ha-ha!
CONNİ (yorğun halda): Qulaq asın mene...
LİLİE: Gör ne qeşeng mehbusdur!
CONNİ (bayaqkı kimi): Qulaq asın, ey Vineta sakinleri...
ŞEN SENATOR: Sakit! Axmaq genc senator Con nitqine hazırdır. Ha-ha-ha!
CONNİ: Bilmirem siz niye bele hevesle derinliklere çökürsünüz, heçliye yuvarlanırsınız... Ele derinliye çökürsünüz ki, zavallı mehbusun da son heyat işartısı sönür...
ŞEN SENATOR: Aha!
LİLİE: Con, bu ne demekdir? Sene bu gün ne olub?
CONNİ: Men birce şeyi bilirem: bu menim son şansımdır ki, özümü sizin aranızda yegane canlı hesab edim. Lap son nefesim de olsa... Bu menim son tenezzülüm, ebedi mehvim de olsa...
ŞEN SENATOR: Aha!
ŞEN SENATOR ARVADI: Con, deli olubsan, nedir?
CONNİ: Camaata heqiqeti demek üçün son şansımdır. Halbuki bu heqiqetin gizli qalmasına men özüm de kömek etmişem. Beli, eledir! İndi men bu heqiqeti hamıya deyecem ve...
ŞEN SENATOR: Cavan oğlan!
ŞEHER MİRZESİ (keskin terzde): Sus!
CONNİ (pencerenin demir barmaqlıqlarına teref cumur): Bu anları men yaşayacam! (Barmaqlıqları sındırır) Hamınız eşidin!
ŞEHER MİRZESİ: Sus!
CONNİ: Ey menim qeydiyyat kitabımda olanlar, eşidin! Vineta, sizin dünyanız... (şeher mirzesi ona teref atılır, ağzını yummaq isteyir)... Ölüb!
Bu sözden sonra kenardakılar olduqları veziyyetde qalırlar. Conni ile şeher mirzesi sessiz-semirsiz tutaşırlar. Döyüş vaxtı Conninin arvadına toxunurlar. Qız sanki bu zerbeden özüne gelir, onun dilinden rabitesiz sözler qopur. Hemin anda başqa ölülerin de dilinden ölü sözler qopur. Conni ile şeher mirzesinin döyüşünü menasız, qarışıq bir ses-küy
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç