arvadına zilledi, heç ne anlamadı. Qayıqçı oğlanlardan biri iki tilov getirdi. Balıq tutmaq hevesi kişinin dumanlanmış gözlerine işıq getirdi, xırdavatçıların hamısı heveskar olurlar. O her şeyle razılaşdı, gelib körpünün altında, kölgede tilov atdı, qıçlarını aşağı sallayıb oturdu. Sarıbaş oğlan özünü onun yanına verib yuxuya getdi. Qayıqçılardan biri güzeşte getmeli oldu, xanımı öz qayığına götürdü.
- İngilis adasındakı balaca meşeye gedirik, - deye, dostunu xeberdar eledi.
O biri qayıq asta-asta üzürdü. Avar çeken öz sernişinine ele alude olmuşdu ki, başqa heç ne fikirleşe bilmirdi. Qeribe bir heyacan onu gücden salmışdı. Genc qız avarçının kreslosunda oturmuşdu, qayıqdan, sudan lezzet alırdı. O heç ne fikirleşmirdi, özünü rahat ve serbest hiss edirdi, mest olmuşdu. Yanaqları qıpqırmızı idi, tez-tez nefes alırdı. Şerabın sermestliyi etrafı oda qerq elemiş güneşin istisine qarışmışdı. Qız sahildeki ağacların her birine derin mehebbetle baxırdı. Havanın herareti onun qanını qaynadır, üreyinde qeribe bir arzu baş qaldırırdı. İstinin qorxusundan heç kesin görünmediyi bu kimsesiz yerde, suyun üzünde oğlanla tek qalması da qıza qeribe bir heyecan getirirdi; özü de oğlan onun gözelliyine heyran olduğunu büruze verir, baxışları ile onu öpüşe qerq eleyir, ehtirasdan od tutub yanırdı. Onlar cesaret edib danışa bilmediklerine göre daha da heyecanlanır, yan-yöreye tamaşa edirdiler. Axırda oğlan iradesini toplayıb onun adını soruşdu.
- Anriyet, - deye, qız cavab verdi.
- Ne yaxşı, menim adım ise Anridir.
Onlar bir-birinin sesini eşidib sakitleşdiler. Sahile tamaşa elemeye başladılar. O biri qayıq dayanmışdı, deyesen, onları gözleyirdi. Qayıqçı oğlan qışqırdı:
- Meşede görüşerik, biz Robinzona getmeli olduq, xanım su içmek isteyir.
Sonra o, avarlara güc geldi, ele tez uzaqlaşdı ki, az sonra gözden itdiler. Uzaqdan boğuq bir gurultu eşidilirdi, ses yavaş-yavaş yaxınlaşırdı. Ele bil çayın suyu titreyir, gurultu suyun dibinden gelirdi.
- Bu ne sesdir?
<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 11 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç