xeyli davam eledi, sonra hönkürtüye çevrildi. Onlar ayağa qalxanda ber ikisinin rengi sapsarı idi. Gözlerinde güneş sönmüş, mavi sema tutulmuşdu. Özlerini tenha sanır, susurdular. Onlar yanaşı gedir, telesirdiler, ne kelme kesir, ne de bir-birine toxunurdular. Ele bil düşmen kesilmişdiler, bir-birinden iyrenir, bir-birine nifret edirdiler. Herden Anriyet anasını sesleyirdi:
—Ana!
Kolluqların birinde çaxnaşma düşdü. Anriye ele geldi ki, orada iri, etli bir qılçanı telem-telesik ağ gece köyneyi ile örtdüler. Sonra kök qadın göründü, bir az pert olmuşdu, rengi daha da qızarmışdı. Xanımın gözleri parıldayırdı, yaxası yaxşı düymelenmemişdi, oğlana çox yaxın oturmuşdu. Deyesen, oğlan maraqlı şeyler görmüşdü, özü büruze vermek istemirse de, gözleri bic-bic gülürdü. Xanım Düfur mehribanlıqla qolunu oğlanın qoluna keçirdi, onlar qayıqların yanına qayıtdılar. Anri irelide lal-dinmez, qızla yanaşı gedirdi. Ona ele geldi ki, arxadan nefes kesen, uzun bir öpüş sesi eşidildi.
Axır ki, gelib Bezona çatdılar. Cenab Düfur ayılmışdı, darıxırdı, sarıbaş oğlan yola düşmezden evvel yeyirdi. Araba qoşulmuşdu. Qan yerini tutmuşdu, narahat idi, qorxurdu ki, geceye düşsünler, Parisin etrafı yaramaz adamlarla doludur.
El verib ayrıldılar. Düfurlar ailesi yola düşdü. Qayıqçılar onların arxasınca qışqırdılar:
- "Görüşene qeder!"
Arabadakılardan biri köksünü ötürdü, başqa birinin ise gözleri doldu. İki ay sonra Martir küçesi ile gedende Anri qapılardan birinin üstünde bele bir yazı gördü: "Demir memulatı mağazası, Düfur". O, mağazaya girdi. Kök qadın kassanın arxasında oturmuşdu. Hemin saat bir-birini tanıdılar. Xeyli şirin söhbet eleyenden sonra Anri soruşdu:
- Anriyet necedir?
- Çox yaxşıdır, sağ olun, ere gedib.
-He?
Anri qeribe bir heyecanla soruşdu:
- Kime... Kime gedib?
- Bizimle gezintide olan oğlana, tanıyırsınız, o bizim varisimiz olacaq.
- He, çox gözel!
Anri qaşqabağını tökmüşdü, heç özü de bilmirdi ki, niye pert olub.
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç