teref qaçırdı. Cavadla salamlaşıb Feyzullanın qolundan yapışdı. -
Seni allah yetirdi bize, Kebirlinski, - dedi, - axşam boşsan?
- Yox, nedi ki?
-Tamaşan var?
-Yox, tamaşam yoxdur, amma ayrı işim var.
Mamed:
-Bu oldu emiri, - dedi, - demeli bele, ayrı işivi keçirdirsen sabaha. Axşam televizorda verilişimiz var. Sadıq xestelenib. Gerek onu evez eleyesen.
-Yox, axı...
-Axısın, maxısın bilmirem, yoxsa menim boğazımı üzer.
-Mamed, bilirsen, men senin xetrini dünyalarcan isteyirem, amma axşam derneyim var.
-Neçededir derneyin?
- 7-de.
-Demeli bele, 8-e men seni buraxaram. Keçirt derneyi bir saat kece, ne olacaq?
Cavad qapıdan:
-Kebirlinski, gelirsen? - dedi. - Men bax seni gözleyen deyilem ha. Telesirem.
Feyzulla:
-Geldim, geldim, - dedi, - sonra Mamede teref döndü, - Yaxşı, Mamed, daha senin sözünden keçe bilmirem. Amma axı gerek hazırlaşam. Böyük roldur?
-Ne rol, ade, evinecen senin. Birce gelme sözün var. Poçtalyondu, girir içeri ki, «size kağız getirmişem», vessalam, şüt-tamam. Buna ne hazırlaşmaq, maşallah 40 ilin artistisen. Amma Kebirlinski, başıva dönüm, meni podvadit eleme ha, boğazımı üzerler. Demeli bele, altıda burdasan.
-Yaxşı, arxayın ol. Söz verdimse gelerem.
-Yaşa, var ol. Senden bir denedir. İki dene olsaydı arabaya qoşardıq. Ha, ha, ha... İncime a, zarafatım var seninle, kiçiyinem. Üzüm ayağının altına.
-Canın sağ olsun.
Mamed artıq qaçıb getmişdi, uzaqdan çevrilib: - Üzüm, yeni vinoqrad, - dedi, bir de güldü ve harasa şütüyüb qeyb oldu.
Feyzulla qaça-qaça binadan çıxdı. Cavad artıq maşını işe salıb herekete getirirdi.
-Saxla, geldim, - deye Kebirlinski uzaqdan el eledi, özünü yetirib Cavadın yanında oturdu.
Cavad:
- Kebirlinski, qan eleyirsen ha, - dedi. - Gündüz radio, axşam televizor.
-Eşi, ay Cavad, qoymazlar kasıbçılığımızı eleyek, - deye erkle Cavada köz vurdu ve memnun gülümsündü...
Cavad başını çevirib ona baxdı. Cabadın gözlerinin ifadesini görmek olmurdu -
<< 1 ... 13 14 [15] 16 17 ... 45 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç