fitdemek-zad lazım deyil. Özüm koram, görmürem, xalq nece dolanır, biz nece dolanırıq.
Feyzulla çayını içdi, aparıb stekanı elüzyuyanın altında suya çekdi, otağa qayıtdı.
Hecer:
-Eldar dünen bir halda gelmişdi ki, çırtma vursaydın qan damardı. Derse bir müellim gelib, seni yaş yuyub, quru serib.
Feyzulla:
-Eşitmişem, - dedi, - Aydın dedi mene, Eldarın yol daşı.
-Eşitmeyinden ne olsun? Guya gedib o müellimi asıb-keseceksen. Kimdi senin sözüne mehel qoyan?
Feyzulla sakit qulaq asırdı. En ağır, en kinayeli sözleri bele günde eşidersense, onlar artıq deyersizleşir, verdiş halına keçir, odur ki, ne incidir, ne ağrıdır. Belke bir qeder yorur, vessalam.
Hecer ise yorulub usanmaq bilmirdi.
-Deyir, ay ana, menim atam axı niye bele fersizdir. Mene de deyir onun ucbatından hamı yuxarıdan aşağı baxır. Atam olmasaydı, deyir, heç olmazsa bilerdim ki, yetimem, biri mene közün üste qaşın var deye bilmezdi, amma bu sağdır, hamı bunu körür, tanıyır, hamı buna külür, rişxend eleyir, ele salır, men de qalıram içimi yeye-yeye.
- Eldar heç vede bele söz demez.
- Yalan deyenin lap atab atasına le'net. - Hecer elini stolun üstündeki kiçik çörek qırıntısına uzatdı, onu barmaqları arasında ovxaladı, - bax bu bereket haqqı, uşaq danışırdı, üreyim qan olurdu. Mama, deyir, men kimden eysiyem ki, kaş deyir men de böyük bir adamın oğlu olaydım. Men deyir cavanam, gözelem, öz üzerimde deyir, çalışıram, keceni gündüze qatıb oxuyuram, biliyimi, savadımı artırıram. Görürsen, deyir, bir meclisde, bir kompaniyadayıq. Qızların hamısının gözü mendedir. Menim de deyir görürsen birinden xoşum gelir, Tanış oluruq, danışırıq. Kitablardan, teatrlardan, kinolardan, hardan deyir dese men de xeber verirem, xecalet qalmıram. Amma bir de görürsen deyir, axmağın birisi gelir, ne bir savadı, biliyi var, ne de bir emelli sir-sifeti, vücudu üç qepiye deymez, amma di gel böyük bir şişqanın oğludur, ya da ki, atası kalandır, ayağının altında maşını, cibinde pulu. Görürsen qıza dedi
<< 1 ... 19 20 [21] 22 23 ... 45 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç