teze ağardılmışdı ve eheng iyi hele de gelirdi.
Kebirlinski otağa girende derneyin üzvleri hamısı yığışmışdı. Rozayla Behice ne baredese pıçıldaşırdı. Davud ve Beşir papiros çekir, Muxtar ise Salmana bezi sözlerin menşeini başa salırdı.
-Meselen, kolbasa, - deyirdi, - qol basan. Eti doldururdular bağırsağın içine, qolnan basırdılar, qolbasan, qolbasan, indi gelib olub kolbasa.
Salman:
-Eşi, dünyada işler varmış, - dedi.
-Be ne? Bax, meselen, sen neçisen, he, de görüm neçisen?
Salman özünü itiren kimi oldu:
-Men? Ne bilim... Oxrannik.
-Ay sağ ol. Oxrannik, qarovulçu. Ruslar da, deyir karavul. Amma esli bizim sözdür. Qara qul. Ya meselen loşad nedi?
-Bilmirem, - dedi.
Salman gözünü döydü.
- Loşad - alaşa at. Gördün?
-Salman:
- Pay atonnan, - dedin, - eşi işler varmış dünyada.
-Kebirlinski:
-Yaxşı, dostlar başlayaq işimize - dedi. - Bağışlayın, bir az geçikdim. Televizora çağırmışdılar.
Roza:
- V tot raz men gördüm sizi televizorda, - dedi.
Kebirlinski bir az tutulan kimi oldu.
- Eşi, - dedi, - lap başımı deng eleyibler, günde çağırırlar. Televizora, radioya, kinoya, çoxundan otkaz eleyirem. Deyirem, yaxşı deyil, başqaları da var axı... El-qerez,-istedi bu gün Cavadla maşınla getdiyini de desin, bilirdi ki, Behicenin Cavaddan xoşu gelir. Kebirlinski özü de bir balaca Behiceden kesirdi. Amma bilmedi nece desin, ne behane tapıb desin. Muxtar Salmana teref dönüb:
-Arvadlar xez şuba geyir e, karakul, - dedi, - esli nedi? Qara gül!
Salman «nırç» eleyib fikirli-fikirli başını buladı.
Feyzulla:
-He, o sehneni hazırlamısınızmı? - dedi, - tamam hazır olanda Cavad Cabbarovu çağırıram gelib baxsın, görsün Oqtayı nece oynayarlar, bu gün bir xeyli meni maşında gezdirib, deyir Feyzulla müellim, eşitmişem bir entiqe dernek düzeltmisiniz, daha bizden niye gizledirsiz? Dedim telesme, hele hazır deyilik, sebr ele, hazır olanda çağıraram, gelib baxarsan.
Behice:
-Yox, men utanaram, - dedi, - Cavad Cabbarovun
<< 1 ... 24 25 [26] 27 28 ... 45 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç