pıçıltı gezdi: «Nece? Kimler? Ne? Neler? Kötükler».
Genc tenqidçi gücle sezile bilecek bir memnunluqla bu pıçıltının susmasını gözledi, camaatı bir az da intizarda saxlayıb:
-Beli, beli, kötükler, - dedi. - O kötükler ki, inkişaf yolumuza yıxılıb bizi irelilemeye qoymurlar. Bağışlayın, men bir az sert, keskin danışıram, amma axır evvel bu meseleye son qoymaq lazımdır. - O, qrafinden stekana su töküb, bir stekan içdi ve temkinle davam eledi, - ayrı-ayrı adamlara yazığımız gelir, amma senetimize yazığımız gelmir, ayrı-ayrı şaxslerin qeydine qalırıq amma sehnemizin qeydine qalmırıq, ayrı-ayrı qocamanların - «qocamaan» sözünü açıq iztehzayla dedi, - beli, ayrı-ayrı qocamanların hörmetini saxlayırıq, amma işimizin, peşemizin hörmetini saxlamırıq.
O, yene pauza verdi, yene camaatı intizarda qoydu, göresen kimi deyir, çoxunun üreyi gup eledi, göresen ad çekecekmi, ya ele bele ümumi sözler deyir. Eger ümumi mücerred danışırdısa, hamı bu doğru fikirlerle razılaşacaq, hamı şerik çıxacaq, hamı berkden el çalacaqdı.
Genc müneqqid:
-Bax, meselen, götürek bu günkü tamaşanı, - dedi. - Zövqle işlenmiş müasir tamaşadır. Brext teatrının semereli tesiri duyulur. Rejissor, ressam işi teqdirelayiqdir. Cavad Cabbarov yadda qalan obraz yaradır. Amma bir aktyor görürsen kobud, biçimsiz oyunuyla, bütün ansamblı pozur, teessüratı xarablayır. Men e... - elindeki kağıza baxdı, - e… Kebirlinskini nezerde tuturam. Gerek ki, Siyavuş müellim, o, tamaşada üçce kelme söz deyir… E… bu qoca, bu gece, bu, ocaq?
Siyavuş yorğun gözlerini qaldırıb:
-Beli, - dedi.
-Aha. Amma bu sözleri bir kökde, bir terzde deyir ki, adam teeccüb edir, bu adam sehneye hardan ve nece gelib. Ve ikinci sual: bu ve bunun kimi adamlar sehnemizden nece ve haçan gedecekler. Haçan sehneni terk edib çoxdan layiq olduqları qanuni istirahete gedecekler.
«Qanuni istirahet» sözlerini deyende hamı gülüşdü.
Müneqqid de xefifce gülümsünüb davam etdi:
-Bu, xırda mesele deyil. Men bayaq Siyavuş yoldaşla bu
<< 1 ... 29 30 [31] 32 33 ... 45 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç