barede danışdım. Deyir, yazıqdır, nece atım bayıra. Yoldaş Siyavuş, bir nefere yazığınız gelir, amma teatra, senete, nehayet tamaşaçıya yazığınız gelmir. Bilirsinizmi bu nedir? Xırda humanizm.
Siyavuş yerden:
-İrisi hansıdır? - dedi.
Müneqqid:
-Beli, beli, - dedi, - xırda humanizm, men deyerdim burcua humanizmi.
-Sen direktor olanda çıxardarsan, - deye Siyavuş yeniden replika atdı.
Kimse güldü.
Genc müneqqid pertleşdi, amma pertliyini biruze vermedi, derhal özünü ele aldı:
-Yox, liberallıq lazım deyil, - dedi ve yerine keçdi.
İclasın sedri:
-Demeli, tamaşanı qebul edirik, - dedi. - Gösterilen nöqsanları da yoldaşlar işleyib düzelderler.
Salondakılar el çaldılar ve yerlerinden durdular. Bir-bir yanaşıb Siyavuşu, Cavadı, ressamı tebrik edirdiler.
Elikram:
-Gördün de, - dedi - deysin dedesine.
Kebirlinski:
-O papurusundan görüm, - dedi.
-Sen ki, çeken deyilsen.
-Herden-birden çekirem.
Foyeye çıxdılar.
Foyede genc müneqqid Siyavuşla ve ressamla dayanıb ne baredese qızğın mübahise edirdiler. Kebirlinski bir qıraqda sütuna söykenib dayanmışdı, onlara baxırdı. Sözlerini eşitmirdi, amma görürdü ki, ne ise çox odlu-odlu danışırlar. Kebirlinski onlara baxır ve qeyri-ixtiyari zövq alırdı - üçü de cavan, gözel-göyçek idi, seliqe ve deble geyinmişdiler. İstedadlı, ağıllı-kamallı idiler, bütün ömürleri, şöhretleri de hele qabaqda idi. Birden ressam ne ise dedi, üçü de berkden şaqqıldayıb güldüler, üçünün de eyni açıldı. Müneqqid erkyana elini Siyavuşun çiynine vurub onlardan aralandı, kimese öteri salam verdi, kimese el eledi, kimese gülümsündü ve qıvraq addımlarla pillekenleri düşmeye başladı.
Nedense Kebirlinski de birden onun ardınca getdi ve aşağı foyede ona yanaşdı:
-Salameleyküm, - dedi. - Bağışlayın, tanış deyilik, amma çıxışınız menim çox xoşuma geldi. Tebrik edirem. Cavan müneqqid:
-Çox sağ olun, - dedi ve çevrilib getmek istedi. Kebirlinski:
-Amma birce meseleni size demek isteyirem, -
<< 1 ... 30 31 [32] 33 34 ... 45 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç