Deyir guya Zerifeyle...
-Allahu-ekber, - deye Cavad kağızları bir qırağa qoydu, - bele müsibet olar, evinde yatıb durasan, camaat seninçün söz çıxarda. Canımçün ele şey yoxdur. Gicem arvadımı, uşağımı atam. Canınçün Sefure,- o da sesini lap yavaşıtdı, - axşam oturmuşam evde, televizora baxıram, zeng olur. Arvad gedir telefona, bir de görürem dili-dodağı esir. Deyirem, ay qız, ne olub? Deyir bes, al, qulaq as. Beli, alıram, zenen xeylağıdır. Zeng eleyib arvadıma yanıq verir ki, bax bu saat erin menim yanımda kefdedir, seni de maymaq kimi qoyub evde. Deyirem gördün, indi özün görürsen ki, nece ağ yalan olur. Durduğu yerde adama nece söz çıxarırlar. Görürsen ki, burda, oturmuşam, ne deyir? Bax, bütün şayieleri de bu cür uydururlar. Kime deyirsen? Sıxır gözünün qorasını ki, bir şey olmasa demezler. Deyir, kaş sen çaş, çopur olaydın, menim de canım rahat olaydı. Neynirem bele göyçek eri ki, ömrüm çehenneme dönsün. Eh, ne ise... - o, metni götürdü. - Yaxşı, gel yazaq da, baxdım metne. Ele çevir tatı, vur tatıdır,
Sefure:
-Gedek, - dedi.
Dehlizden keçerken Cavad:
-Bes Kebirlinski ne oldu? - deye soruşdu.
Sefure ehvalatı ona danışdı.
Cavad ayaq saxladı.
-Yox, yaxşı deyil, Sefurecan, - dedi, - allah onsuz da onu döyüb, siz de bele eleyirsiz. Sinli kişidi, o boyda yolu durub gelib bura.
-Yaxşı, men neyleyim, yoxdur da bu sefer rolu. Onlar bir neçe addım da atdılar. Sonra Cavad yene dayandı, geri döndü:
-Kebirlinski, ay Kebirlinski, - deye çağırdı.
Kebirlinski otaqdan çıxdı.
-Gel beri.
Kebirlinski onlara teref telesdi. Sefure narahatlıqla:
-Ay Cavad, - dedi, - axı sene söz dedim, yoxdur e rolu. Cavad elindeki metn kağızlarını divara söykeyib cibinden qelem çıxartdı:
-Gel bura, Kebirlinski, - dedi, - bu saat sninçün bir şey düzelderem. Tülkü olmasın, çaqqal olsun, ne eybi var, he? Teki on bir manat gelsin, ay zalım. Stavkan neçedir?
Kebirlineki:
-Yeddi manat, - dedi
-Yeddi? Zerer yoxdur. Yeddi manat da puldur.
<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 ... 45 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç