meydanında dayanıb İçeri şeherin menzeresine tamaşa edirdik. Men daşın müdrikliyi haqqında düşünürdüm. Düşünürdüm ki, bütün bunlar ne böyük seadetdir. Men İçeri şeher küçelerinin ad lövhelerine, hansısa diş hekiminin elanına baxırdım ve ağlıma gelirdi ki, bu yazılar İçeri şeherin ebedi daşlarını tehqir edir, edebsiz görünür. Ele bil Miloslu Veneraya naxış vurublar.
...O axşam, aprelin 29-da bizden dağılışanda, men de hamıyla birlikde çıxdım. Esmeri ötürecekdim. Bir az geri qaldıq uşaqlardan, birden tinbaşında Esmerin çekmesinin dabanı çıxdı. Men maşın saxladım ve ömrümüzde belke de ilk defe taksiye mindik. Özümü ele itirdim ki, sağa evezine, sola gedek dedim.
Esmer:
- Buğda, arpa, - dedi.
Bizim idman müellimimiz bele deyerdi. Meşqler zamanı bir adam telesende sağla solu çaşdıranda idman müellimimiz deyerdi ki, solu-sağı yadında saxlaya bilmirsense, yadında saxla arpa bu yana, buğda o yana. Bu da onun zarafatı idi. Bz taksiyle Esmergilin evine çatıb maşından düşdük. Qapılarının ağzında ayrılanda Esmer birden diqqetle (indiki vaxtım olsaydı deyerdim ki, işveyle) mene baxıb xeber aldı:
- Bes sen mene bir şey demek istemirsen? Yene de görünür ki, fikir axınımız bir menzile çatdı ve Esmerin sözlerine bu sefer de teeccüblenmedim:
- Yadında o axşam menim çekmemin dabanı çıxmışdı, sen de meni ötürürdün. - Bir az susandan sonra elave etdi. - Her şey başqa cür ola bilerdi.
Ancaq men keçmişi çözelemek istemirdim. Uşaqlıqdan biz daima ne ise itiririk. Bezen adam lap mat qalır. Adam harda, haçan bu qeder şey yığıb ki, ele hey itire-itire yene de ne ne ise saxlayır.
- Acmamısan ki, hele?
- Hele yox. Bir-iki saatdan sonra.
- Yaxşı. İndi saat ikidir. İki saat da vaxtımızı öldürek.
- Eceb nezaketlisen. Demeli, menimle sen vaxtını öldürürsen.
- Yaxşı, sözden söz çıxartma. İsteyirsen, gedek kinoya.
- Kinoya? Gedek.
Biz filmin lap evveline çatdıq. Senedli film idi. «Yaponiya müharibelerde». Men senedli filmleri xoşlayıram - bu filmde ise
<< 1 ... 15 16 [17] 18 19 ... 24 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç