haqqında düşünür, Xezere baxıb uzaq limanlar, fırtınalar ve okeanları arzulayardıq. Bele vaxtlarda coğrafiyanı da unudurduq. Unudurduq. Unudurduq ki, Xezer ancaq böyük bir göldür. Dünyanın başqa denizlerinden ve okeanlarından ayrılmış qerib bir göl - tebietin ecaib eksperimenti. Dünyanın en böyük gölü. En böyük hovuzu. En böyük akvariumu.
«Qırğızıstan» açıq denize teref yönelerek uzun-uzadı fit verdi ve bu fit sesi aramla şeherin, denizin üzerine axıb eriyirdi.
- O adanın adı nedir? - Esmer elini üfüqe teref uzatdı.
- Nergiz.
- Nergiz?
- Esil adı Nargindir. Amma men ona Nergiz deyirem.
- He, he, Nargin. Yadıma düşdü. Uşaqlıqda o mene çox sirli ve efsanevi görünürdü. Ele isteyirdim ki, bir ora gedim. Ora getmek olar?
- İsteyirsen deniz gezintisine çıxarıq. Adaya çıxmayacağıq, amma onu lap yaxından göreceksen.
- Ne yaxşı, gedek de onda.
- Axşam gederik. Daha romantik olsun. - Hiss eledim ki, istehza ona toxundu.
- Gedek, - dedi.
- Gedek. Ya belke bir şey isteyirsen?
- Yox, yox, ne danışırsan? Bilmirsen arıqlamaqçün ne müsibet çekmişem. İndi, deyesen, normadayam. Eledir?
- Yüz faiz.
- Men yoq sistemiyle arıqlayırdım. Bilirsen yoq sistemi nedir?
«Yoq sistemi». İndi o, fransız xalçalarından, Kafkadan ve Antonioninin filmlerinden, Qaliçin neğmelerinden danışacaq. Aman allah, bu hemin o Esmerdirmi? Hemin o Esmer ki, sekkizinci sinifde oxuyanda oğlanların tualetinde bizim sinif curnalını yandırmışdı. Edebiyyat müellimi ona üç qoymuşdu. Bu Esmerin heyatında birinci «üç» idi. O, bütün derslerden ela alırdı. Xetti de sinifde hamıdan yaxşı idi. Edebiyyat müelliminin bu «namerdliyi» Esmere ele yer elemişdi ki, curnalı yandırmaqla onun üreyi soyumadı. Edebiyyat müelliminden dehşetli intiqam aldı. Nedise bu müellimden heç birimizin xoşu gelmirdi, özü de bilirdik ki, o, arvadından oddan qorxan kimi qorxur. Eşitmişdik ki, arvadı ona göz verir, işıq vermir, hem de yaman qısqancdır. Esmer de bunu bilirdi. Bir gün - o gün edebiyyat
<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 ... 24 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç