bilmirem. Qaraulçulardan biri arifdir. Vaxtı bilmek isteyende ona deyirem: indi saat on ikidir.- Xeyr, padşah sağ olsun - deyir, yeddinin yarısıdır. Amma ikinci qaraulçu qanmazın biridir. Hem qorxaqdır, hem de yaltaq. Hansı saatı desem: beli, beli, padşah sağ olsun, düz buyurursunuz - deyir. Onun növbesi olanda vaxtı bile bilmirem.
Padşahla vezir qerara geldiler ki, bundan sonra sual qadağası, istisna olaraq onların ikisine aid deyil. Bu gece vezirle söhbetden sonra padşah yene yata bilmirdi. O düşünürdü. Düşünürdü ki, dünya çox gidi dünyadır. Onun fermanları gör ne qeder adamı xoşbext edib, padşahın özüyçün ise bu qadağalar eziyyetdir, çetinlikdir. Bütün qadağaları yadda saxlamaq yaman derddir. İllah da padşahın özüyçün.
Padşah burda qalsın, size kimden deyim, baş vezirden.
Günlerin bir gününde baş vezir padşahın yanına iri bir müçrü getirdi. Mücrü dolu material idi. Baş vezir o biri vezirlerin qanunu pozmalarına aid sanedler getirmişdi. Padşah dehşete geldi - burda neler yox idi?! Maqnitofon lentine vezirlerden birinin sesi yazılmışdı - gece vaxtı arvadıyla söhbetde o yasaq herfli sözler deyirdi. Mixeyi deyil, yaşıl yarpaqlı budaq - bu budaq vezirlerin birinin heyetlerindeki ağacın budağıdır. Fotolardan biri başqa bir vezirin uzun hörüklü qızının şekli idi. Ve nehayet, xüsusi gizli cihazla ikinci vezirin sayıqlamaları yazılmışdı - aydın mesele idi ki, sayıqlayırdısa, demeli yatıbmış, hetta yuxu da görürmüş, yaramaz, özü de haçan - şenbe günü.
Padşahın dili-dodağı esirdi. O çox kövrek ve deymedüşer padşah idi.
- Neyleyek bunlara, bu qanunu pozanlara? - deye padşah heyecanla soruşdu.
Baş vezir xoş ve mehriban sesle:- Padşah sağ olsun - dedi - helelik, evvel-evvel tutaq basaq. Dalısına baxarıq.
- Hara basaq?
— Mehbese - deye vezir helim ve yavaş sesle cavab verdi.
— Padşah:
- Axı bizim memleketde mehbes yoxdur - dedi. Vezir daha da ince ve yumşaq sesle:
— Yoxdur, tikerik - dedi.
— Padşah fikre getdi, sonra dedi:
— Onda en
<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 16 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç