işime geldim. Bütün günü böyük bir materialı redakte etdim, işin axırına yaxın makinaçıya verdim. Dedim ki, mütleq sehere hazır edin. Kanselyariyanın qabağında böyük bir siyahı asılmışdı - işçilerin familiyaları ve telefon nemreleri. Men gözucu bu siyahıya nezer saldım ve birden diksindim - ele bil tanımadığım adamlar içinde tanış bir sifet görmüşdüm.
- Velizade kimdir? - deye xeber aldım.
- Bizim makinaçıdır. İndice material verdiz e, ona... Nedir ki?
Men pencereden baxdım. Qonur gözlü makinaçı pillekenlerle aşağı düşürdü. Dikdaban çekmeleri - tuk-tuk-tuk, - pillekende seslenirdi ve men bilirdim ki, onun çekmesinin nömresi otuz beşdir.
Bu, lap nağıla oxşayırdı. Tale bizi bir idarede rastlaşdırmışdı, amma o hele bu barede bir şey bilmirdi. İndi o, makinasında menim verdiyim böyük materialı yazarken heç ağlına da getirmir ki, bu materialı ona men vermişem, yeni, bilir ki, men vermişem, amma bilmir ki, men oyam, yox, daha doğrusu, nece deyim, men - menem.
Men özümü saxlaya bilmirdim, bu yeniliyi ona çatdırmaq isteyirdim, avtomatdan ona zeng eledim. İlk defe bele erken zeng vururdum ve telefon susurdu. «Zerer yoxdur, hemişeki vaxt zeng ederem, qoy sürpriz olsun».
Gece ona zeng vurdum.
- Salam. İki saat bundan qabaq size zeng elemişdim.
- Bele tez niye? Refiqemgilde idim. Elimde işim vardı, onlarda işleyirdim.
Gülüşümü gücle boğaraq:
- Ne işdi ki? - deye soruşdum.
- Eve iş götürmüşem. Teze müdirimizin tapşırığıdır.
- Teze müdir?
- He, bu gün idaremize teze şöbe müdiri gelib.
- Yox eşi, - men yene de gülmekden özümü kücle saxlayırdım, He, necedir teze şöbe müdiriniz?
- Ne deyim vallah. Ne ise meni açmadı. Çox tekebbürlüdür. Düzdür, ilk teessüratla çetindir demek, amma, her halda...
Men quruyub qaldım. Bu variant heç menim ağlıma gelmirdi.
- Niye xoşunuza gelmeyib ki?
- Eşi, heç, birinci teessürat çox vaxt sehv olur. Belke de yaxşı adamdır. her halda özünü bele tox tutur. Hündür, göyçek oğlandır. Sifeti de gözeldir,
<< 1 ... 10 11 [12] 13 14 ... 20 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç