lampası xarab olub, lap deli kimiyem.
Destekden piano sesi eşidilirdi. Lap uzaqdan eşidilirdi.
- Siz suallara cavab vermeyi sevmirsiz, amma deyin, kimdir bu keçe vaxtı piano çalan?
- Aa, - o güldü. - Bizde deyil, qonşudadır. Bir zehletöken qızdır ki, seherden axşamacan çalır. Divarlar nazikdir, bu qammalar meni lap cezana yetirib. Radiom işleyende heç olmasa eşitmirem onun çalmasını.
- Radioyla neye qulaq asırsınız ki?
- Efir evimin içi kimidir. Bax burda hemişe kece konserti var - ele bil men onun radio-dalğaları üzerinde gezen barmaqlarını görürdüm - burda da kesik-kesik melodilerdir, uzaq okeanların üstünden uçub gelir. Burda hemişe tufan uğuldayır, burda da anlamadığım bir dilde danışırlar. Burda hemişe ses-küy olur. Konferansye zarafat edir, camaat gülür, el çalır, men sözleri başa düşmürem, amma hamı gülür, fit verir, el çalır, men de şenlenirem. Burda da ne ise intim bir verilişdir. Kişiyle qadın lap yavaş, pıçıltıyla danışırlar, mikrofonda nefeslerinn de eşidirem. Radio qeribe şeydir. Ele bil bütün dünya menim otağımdadır. Dünyanın gecesi. Göy, melodiyalar, dramlar, teyyareler...
- Teyyareler niye?
- Qulaq asın, - dedi. Başa düşdüm ki, susub dinleyir, Men de qulaq verdim ve bir qeder sonra teyyare uğultusu eşitdim. Göresen bu teyyare bizim evin de üstünden keçecekmi? Göresen onun evi hansı semtdedir, şeherin hansı terefinde?
- Radioyla teyyareler qohumdurlar, elemi? - deye qefilceye soruşdu.
-Hardan qohumdurlar ki?
- Semadan, - dedi ve yene susdu. İndi destekden teyyare uğultusu deyil, yene de bayaqkı kimi yekneseq qammalar eşidilirdi.
- Men ele hey danışıram, danışıram, siz ise susursunuz. Siz de mene bir şey danışın.
Özüm de özüme teeccüblene-teeccüblene, bilmirem heç niye: men bu yad adama heç kese danışmadıqlarımı danışmağa başladım. İşdeki çetinliklerimden, köhne dostum Firuzla günü-günden uzaqlaşmağımızdan, elmi rehberimi neçin sevmediyimden, müzakirede ona ağzımdan çıxanı dediyimden ve başqa-başqa bu kimi
<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 20 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç