Seher açıldı.Evde her kes oyanmışdı.Bacımla mektebe yollandıq.Men yolda deyine-deyine gedirdim.Öz-özüme deyirdim ki `Ne qeder olar eyni yolu getmek.Eyni prosesler.Eyni maraqsız üzler`.Ama bacım heyatından razı idi.Çünki o elaçı idi.Derslerini yaxşı oxuyurdu.Ama men bezmişdim.Bizim ekiz olmağımıza baxmayaraq heç xasiyyetce bir-birimize oxşamırdıq.Deyine-deyine mektebe çatdıq.Biz eyni sinifde oxuyurduq.Hetta eyni partada otururduq.Nedense artıq ondanda(bacımdan) bezmişdim.Onun düşünceleri çox köhne idi.Bizim bu gün 6 dersimiz var idi.Ama men 3dersden icaze alıb yalandan başım ağrayır deyerek mektebden çıxdım.Üreyimde böyük bir sevinc vardı.Men sanki uçurdum.Yolda-AZADLIQ.AZADLIQ.AZADLIQ deye qışqırırdım.Hamı mene qeribe gözlerle baxırdı.Üreklerinde:Bu qız delidi yeqin-deyirdiler.Ama menim vecime de deyildi başqalarının fikirleri.
Mektebden xeyli uzaqlaşmışdım.Birden qarşıma bir manyak çıxdı.Serxoş idi tebii ki.Evveller manyaklardan çox qorxardım.Ama indi ondan heç qorxmurdum.Evvelce üstüme gelmeye başladı.Ama men ayıq ve celd bir qız olduğumdan(bacımdan ferqli olaraq) ona heçe demeden hemin yerden uzaqlaşdım.Hiss eledim ki acımışan.Yaxşı ki anam çantama yemeyim üçün 1şeyler qoymuşdu.Onu yedim ve yoluma davam etdim.1az getmişdim ki qarşıma kiçik bir baxça çıxdı.Uşaqlar üçün eylenceli yellencekler ve oyuncaqlar vardı.Men de uşaqlığıma ve şıltaqlığıma mane ola bilmeyib bütün yellenceklerde yellendim.Birden 1ses eşitdim.Gördüm ki 1qadın menim üstüme qışqırır.Üzünü tam görmesemde hiss eledim ki menim yaşıma gore bu hereketimin çox sehv olduğunu qışqıraraq deyirdi.Ama onun sozlerine ehemiyyet vermedim.Çinki bu gün menim günüm idi.Heç kim meni narahat ede bilmezdi.Çünki telefonumu söndürmüşdüm.Eve gec getsem meni sorğu-suala tutacaqdılar.Tez de getsem bütün hevesim ölecekdi.Bu fürset elime bir daha düşmeyeckdi.Ona gore de yoluma davam etmeye qerara aldım.Artıq yorulmuşdum.Çünki dayanmadan gedirdim.Sekide oturdum ki nefesimi alım.Beş deqiqe oturmuşdum ki sağ terefden

[1] 2 >>