O, ust geyimini chixarib, birbash
metbexe kechdi. Sobanin
ustundeki qazan choLdeki
chovgunLu hava kimi soyuq idi.
KuLeyin vagzaLisi iLe teshrif
buyurub mesudLuguna
qovushan qar dunyanin
eybecerLiyini gizLetmeye
chaLishirdi.
O, qaranLiq metbexin
penceresinden xaLiqin
qoydugu nizami seyr ede-ede
nizamsizLiqLari dushundu.
SHaxtaLi havada evinin ishiginin
eLektrik shebekesi ishchiLeri
terefinden borca gore
kesiLmesini sinire biLmirdi. Axi
evde azyashLi ushagi vardi. Qaz
xettini de iki ay bundan evveL
kesmishdiLer. Bu geceqonduya
oxshar ev kishneyirdi
soyuqdan…
Arvadi yandirmaq istese de,
kohne chiragin nefti
bitdiyinden bu da mumkun
oLmadi. Ozunden asiLi
oLmadan ichinden bir ushutme
kechdi onun. Titredi cereyan
vurmushLar kimi. Nimdash
paLtosu dadina chatmasaydi
dishLerinin bir-birine deyerek
chixardigi sesi ALLahdan
bashqaLari da eshiderdi,
beLke … TukLu sifetinden iztirab
yagirdi. Uzunun qirishLari,
damari chixmish zehmetkesh
kirLi eLLeri, chuxura dushmush
gozLeri onu seksen yashLi
qocaya benzedirdi.
Arvadi paLtosunu getirib
chiynine atanda o, chetin
eshidiLen sesLe - maashi
aLmisham- dedi.
- Oy..yy! Ne yaxshi … - arvadi
sevincinden az qaLdi ki, qachib,
-yox, yemek isteyirem …
acmisham…- deye-deye bir az
evveL bir teher yuxuya getmish
ushagini oyatsin.
- Sabah aparib ishiqpuLunu da
kechirerem, beLe Lap qeremet
basir adami - evin xaniminin
haLinda yaxshiLashmaya dogru
deyishikLik hiss oLundu. Amma
o arvadinin sevincine qoshuLa
biLmirdi. Honkurmek isteyirdi,
meLekLer hay verenedek …
Lakin ar edirdi, oz xanimi oLsa
beLe, bir qadinin yaninda
agLamaqdan.
- İshiqpuLu ne qederdir? - o,
aci-aci diLLendi.
- Otuz uch manatdir. Ushaq
titredikce qizdircini yandirirdim,
o da bu qeder yazib. Bu ay
havaLar yaman soyuq kechdi.-
dedi arvadi.
- NeyLeyek…- o, bashini yeLLedi-
qazi achdirmaq uchun de o
qeder emmaLar chixardibLar.
Yeqin bu qishi qazsiz
kechireceyik. Bu “kod”
dedikLerin aLmaq uchun ishden
vaxt eLeye

[1] 2 3 >>