bu." Tam iki hafta Mark, Susan'in otobüsünün arkasindan gitti iki hafta boyu karisina görme disindaki duyularini nasil kullanacagini anlatti. Özellikle duymanin pek cok sorunu cözecegini izah etti. Kulaklari ona nerede oldugunu söyleyebilirdi. Yeni yasam tarzina alismasina yardimci olabilirdi. Otobüs soförü ile ahbap olursa, her sey kolaylasir, soför her gün önde bir yer ayirirdi. Nihayet susan yolculuga tek basina yapmaya hazir oldugunu hissetti. Pazartesi sabahi geldi. Ayrilirken otobüsün gecici eskortu kocasina, hayattaki büyük dostuna sarildi. Gözleri yasla doluydu Susan'in. Kocasina öyle tesekkürle doluydu ki onun sabri, sadakati, destegi ve sevgisiyle umutsuzluk ucurumundan nasil cikmis, nasil yeniden hayata dönmüstü.. "Allah'a ismarladik" dedi kocasina ve uzun amandan beri ilk defa ters yönlerde yola ciktilar. Pazartesi, Sali, Carsamba.. Her gün mükemmel gecti Susan icin. Kendini hic bu kadar iyi hissetmemisti, yapiyordu, basariyordu, tek basina basariyordu. Kendi kendine gidip gelebiliyordu iste. Cuma sabahi, Susan her günkü gibi otobüse bindi, ofisinin karsisindaki durakta inerken bilet parasini uzatti soföre.
"Sizi kiskaniyorum bayan " dedi soför. "Neyimi kiskaniyorsunuz benim" diye sordu soföre. "Sizin kadar sevilmek, bu kadar sefkat ve sevgiyle korunmak cok hos bir duygu olmali bayan" dedi soför. "Nasil yani" dedi Susan. "Bir haftadir, her sabah yakisikli bir subay kösede duruyor ve siz otobüsten inene kadar izliyor. Yolu kazasiz gecmenize bakiyor, ofisinize girene kadar oradan ayrilmiyor. Sonra size bir öpücük yolluyor, elini salliyor ve yürüyüp gidiyor. Siz cok talihli bir kadinsiniz bayan.." Mutluluk gözyaslari Susan'in yanaklarindan akmaya basladi. Ve birden hatirladi Mark'i hic görmüyordu ama bir haftadir yaninda oldugunu hem de öyle kuvvetli hissediyordu ki. Talihli gercekten cok talihli idi. Öyle bir armagan vermisti ki ona hayat, görmeden daha degerliydi . Bu armaganin varligina inanmasi icin görmesi gerekmiyordu. Sevginin aydinlatamayacagi

<< 1 [2] 3 >>