Keçen ilin payız fesli idi. Mende o meclisde var idim.Şeherimizin bir neçe ağsaqqalları,
oxumuşları, tacirleri yığışmışdılar ki, öz aralarında meslehet edib bir "klub" binası qoysunlar.
Hemin meclisde bir neçe axund da var idi.
Meclis ehli tamam cem olandan sonra cenab Cefer bey (dörd il bundan ireli Moskva darülfünununun edliyye şöbesinde tehsil edib) ayağa durub başladı rus dilinde "klub"un neden ibaret olmasını beyan etmeye.
Cefer bey sözünü qurtarıb oturdu. Amma heç kesden bir ses çıxmadı. Men duydum ki,
Cefer beyin sözlerini bir-iki yoldaşlarından savayı başa düşen olmadı. Menim zennim
doğru imiş, çünki mollaların birisi üzünü Cefer beye çevirib dedi:
"Bey, nitqiniz bendeye mefhum olmadı".
Cefer bey mollaya bir cavab vermedi, çünki mollanın dediyini qanmadı. Cefer bey gözlerini diredi mollanın üzüne, molla da Cefer beyin üzüne. Axırda tacirlerin biri Cefer beye dedi ki, ay bey, senin sözlerine biz nece ki, lazımdı mültefiq olmadıq. Çünki biz rusca o qeder bilmirik, eger mümkündü, zehmet olmasa müselmanca de. Cefer bey durdu ayağa ve çeşmeyini düzeldib dedi: "Qaspada, pajalusta, men bir az kak sleduet, müselmanca dilde abyasnitsya ola bilmirem, proşu izveneniya (yeni müselmanca nece ki, lazımdı danışa bilmerem, meni bağışlayınız). Oturanların çoxusu dedi: "heç eybi yoxdu, bey, heç zehmet çekme".
Sonra Hesenağa ayağa durdu ve bu cür danışdı:
"Biz, müselmanlar lap bedbext olmuşuq: her bir millet özü üçün bir klub açıb axşamnan
axşama yığışır ora ve her kes her ne kefi isteyir eleyir, biri görürsen qezet oxuyur, biri tansavat eleyir, biri qumar oynayır, biri yeyir, biri içir. Qerez dost dostu ile, aşna aşnası ile
görüşür ve xoşluq ile vaxtını keçirir. Amma biz biçareler otururuq evde ve bir yer tapa bilmirik ki, orada üreyimiz istediyi kimi günümüzü keçirek"Hesenağaya mollaların biri bele cavab verdi; çox eceb, bavücudi-heme in gerek bunu nezerde tutasınız ki, "klub" dediyiniz yerde gerek şerab istemal olunmasın ve illa bizim üçün oraya gelmek bir az

[1] 2 >>