Sen menden uzaqsan, men senden uzaq,
Uzaqdır sevimli gözlerin mene.
Yaxındır telefon sayesinde baq,
Ürekden saçılan sözlerin mene.

Neçin ruhlanmasın bu yeni şair,
Çapar gözlemeyir canan elinden,
Çılğın arzuları eşqine dair
Merhemet ummayır seba yelinden.

Evet, böyle qalmaz yarın bu ölke,
Telfonda fikrimi açarken sene,
Hesretle baxdığım üzün de belke
Uzaqdan-uzağa görüner mene.

Mehebbetin derin, xeyalın derin,
Ne çıxar sözlere könlümü versem?!
Esline varmaqçın bu söhbetlerin,
Nolur gözlerini telfonda görsem?!

Meni inandırmaz yoxsa bu sözler,
Az iş gelmemişdir qerib başıma.
İsterem üreyin aynası gözler
Açıb heqiqeti qoysun qarşıma.

Evet, böyle qalmaz yarın bu ölke,
Telfonda fikrimi açarken sene,
Hesretle baxdığım üzün de belke
Uzaqdan-uzağa görüner mene.