Yene o bağ olaydı, yene yığışaraq siz
O bağa köçeydiniz.
Biz de muradımızca felekden kam alaydıq,
Size qonşu olaydıq.
Yene o bağ olaydı, seni tez-tez göreydim,
Qeleme söz vereydim.
Her gün bir yeni neğme, her gün bir yeni ilham,
Yazaydım seher axşam.
Arzuya bax sevgilim, tellerinden incemi ?
Söyle üreyincemi ?

Yene o bağ olaydı, yene size geleydik,
Danışaydıq, güleydik.
Ürkek baxışlarınla, ruhumu dindireydin,
Meni sevindireydin.
Gizli söhbet açaydıq, ruhun ehtiyacından,
Qardaşından, bacından.
Çekinerek çox zaman söhbeti deyişeydin,
Menimle eyişeydin.
Yene bir vuraydı, qelbimiz gizli-gizli,
Sen ey esmer benizli.

Bu yaz bir başqa yazdır, bu yaz daha da xoşdur,
Vay o qelbe ki, boşdur!
Her üfüqde bir heves, her bucaqda bir umud,
İnsanlar daha me’sud.
Duyğular daha ince, fikirler daha derin,
Ürekler daha serin.
İnsanların vüqarı, telebi daha yüksek,
Yolumuzdan daş, kesek,
Temizlenmiş bir az da. Ellerin keyfi sazdır,
Bu yaz, bir başqa yazdır!

Yene o bağ olaydı, yene o qumlu sahil,
Sular öteydi dil-dil.
Saçın kimi qıvrılan, dalğalara dalaydım,
Dalıb ilham alaydım.
Endamını hevesle, qucaqlarken dalğalar,
Qelbimde qasırğalar,
Fırtınalar coşaydı, qısqanclıqlar doğaydı,
Meni hirsim boğaydı.
Cumub alaydım seni dalğaların elindeni,
Yapışaydım belinden.
Xeyalımız üzeydi, sevda denizlerinde,
Lepeler üzerinde,
İlhamımın yelkeni, zerrin saçın olaydı,
Sular xırçın olaydı.


Bu ne gözel şeirdir, bu ne gözel menzere,
Gelin baxın Xezere.
Çıxalım Buzovnada kiçik qayalıqlara,
Seyre dalım bir ara...
Geceler sayrışarken, ulduzlar lale kimi,
İşıqlar jale kimi.
Çilenib dağılarken etrafa damla-damla,
En yaxın bir adamla.
Ne gözeldir dinlemek suların neğmesini,
Tebietin sesini!
Ne gözeldir dolaşmaq, isti yay fesilleri,
Bu serin sahilleri!

Ne gözeldir seherler bizim böyük ruhumuz,
Aşıb-daşan duyğumuz.
Şeklindeki sulara, baxaraq lezzet almaq,
Bu mavi şe’re dalmaq.
Dalğalar kimi qalxmaq, dalğalar kimi enmek,
Be’zen hürküb

[1] 2 >>