Nece yaşayaq ki, dünyada, gülüm,
Ömrün gediyini vaxtsız aşmayaq,
Feraş ölümlerle qarşılaşmayaq.
Hesret körpüleri adlaya bilek,
Hesed körpüleri adlaya bilek?
Nece yaşayaq ki, dünyada, gülüm,
Kimseden olmasın umacağımız,
Bizim öz evimiz, öz ocağımız
Periken bir eşqi ovuda bilsin,
Yanan bir qezebi soyuda bilsin?
Nece yaşayaq ki, dünyada, gülüm,
Xeyanet toruna düşse meylimiz,
Qırsın parçalasın onu mehrimiz!
Nece yaşayaq ki, dünyada, bütün
Nakam sevgilerin uçan evini
Biz öz eşqimizle qurub yaşayaq?
Gücümüz çatarmı?
-Çatar!-
Bu şertle ki, biz iki ömrün
"Sen"inden, "men"inden "onlar" adlanan
Serhed xetlerini qırıb yaşayaq!