Xeber geler daha ömrün qışından,

Soyuyarsan-saçlarına qar düşer.

Ancaq köhne kitabların içinden

Herden-herden köhne mektublar düşer.

Eyilersen,götürörsen gizlice,

Boylanarsan arvad uşaq görmesin.

Çekilersen otağın bir küncüne,

Gizli gilzi oxuyarsan her sözü.

Bu sevgi mektubudu İlahi,

Indiyecen ağrıyır her sözü de.

Yazan qızın neydi adı,lahi?

Yaddan çıxib sifeti de,üzü de.

Oxuduqca lal setirler seslener,

Yavaş yavaş sesi düşer yadına

Bir herfden -qaşı düşer yadına

Bir herfden -gözü düşer yadına.

O gözlerden yadigartek varaqda

Göz yaşının lekesini görersen.

Birden donu xışıldayar otaqda.

Pencerede kölgesini görersen.

Diksinersen,boylanarsan qapıya

“o gölgeni arvad-uşaq gördümü?!”

Tez mektubu atarsan külqabıya,

Yandırarsan her sözünü, setrini.

Sözler yanar –kağızı da yandırar,

Sözler yanar –o qızı da yandırar.

Sözler qaçar o alovun içinden,

Sen baxdıqca- basar seni soyuq terş

Sıra sıra qarışqalartek qaçıb geder qara qara herfler.

Tekce o qız qaça bilmez bu oddan,

Bir quş olub uça bilmez bu oddan.

O qız yanar o alovun içinde

Göye qalxar o alovun dilleri

Alovun dillerine sarmaşıb

Yanar yanar uzun uzun telleri

Yanar bu vaxt saçlarını oxşyan

Uzun uzun barmaqları, elleri.

O qız yanar erşe çıxar tüstüsü,

Kağız yanar külqabıda küllener.

Qefil birden külqabının içinden

Yere düşüb bir üzük diyirlener.

Lap özünü itirersen-baxarsan

O üzüyü götürersen baxarsan

Bu üzüyü axı harda görmüsen?

Bu üzüyü görmemisen belke heç.

Sen o qiza haçan üzük vermisen?

Ona üzük vermemisen belke heç.

Arvadın da qefil girer qapıdan,

-Elindeki nedi?-deyer.

- o üzüyü ne yaxşı ki tapmısan,

Neçe vaxtdı itirmişdim gezirdim.

Sonar geler senden alar üzüyü:

-Bunun rengi niye bele qaralıb?

Barmağına gücle salar üzüyü:

-Ele bil ki,bir balaca daralıb.

Külqabıdan tüstü qalxar hele de

O mektubun külü hele de işarar

Maddım maddlm durub baxar

[1] 2 >>