Uydurma tarix ile kimliyimiz anıldı-
Öz kökünü bilmeyen gözü küllü bu millet
Zamanın yollarında her addımda yanıldıq
Uydurma tarix bizi anamızdan ayırıb,
Yad anadan alınmış belekde qundaqladı.
Özülümüz laxladı.
Bu xalqın tarixini düz bildiren, düz yazan
Tarix kitablarında hörümçek tor bağladı.
Kime deyek derdini bu dövranın, bu günün?
Vezifeye sümsenen,
Vezife kürsüsünün
Birinci pillesinde bu merkezden noxtalandı.
Kişiliyi vardısa, bu anda axtalandı…
Ürekdeki cesaret,
merdanelik,
deyanet
talandı,
tapdalandı.
Meğrur keçmişimizden üzüldü ellerimiz,
Şeref bildik özgeye qul olmağı yoxsa biz?
Her cüre zülmü udduq.
Köleliyi qazanıb, kişiliyi unutduq.
Vicdan, düzlük, heqiqet sürgün oldu bu yerden,
Yaltaqlıq ve xeyanet silahını yağladı.
Cesaret qılıncının ağzı düşdü keserden,
Qebzesinde, qınında hörümçek tor bağladı.

Dilimiz yasaq oldu.
Ruhumuz qelbimizde ebedi dustaq oldu.
Ruhsuz yaşadıqca biz
Vicdanımız, eşqimiz
üzümüze ağ oldu.
Biz belece yaşadıq, yaşamadıq, süründük,
Emelimizde deyil, sözümüzde göründük.
Ruhumuz qan ağladı,
Mescid qapılarında hörümçek tor bağladı.

Heqiqet dile geldi,
Dilde ilişdi, qaldı.
Heqiqetin üstüne yalanlar kölge saldı.
Vuruşmadıq, barışdıq
Biz "azadlıq" adlanın bir uydurma nağılla.
Ölen düşüncelerle qelbimiz yas saxladı,
Heqiqeti demekden ele qorxduq…
Ağılla
Heqiqet arasında hörümçek tor bağladı.