Talan olmuş bir zaman
üreklerde beslenen,
Ümid ile süslenen
O arzular, o kamlar.
Körpülerin üstünden indi
sel sular keçir,
Altındansa, adamlar.
İndi yalan and olub
Her şey ters-avand olub.
Yayın oğlan çağında
Buludlar yaman dolub.
Hamı düz yoldan qaçıb,
eyri yola işleyir
Saatın eqrebleri soldan
sağa işlemir,
Sağdan sola işleyir.
Bu qaranlıq gecenin hele
sonu görünmür
Seher dönür axşama,
gece sehere dönmür.
Gündüzleri alışıb, geceleri
sönmüşük
Biz ağılla hiss edib, ürekle
düşünmüşük.
Özümüze qayıdır
atdığımız oxumuz
"Toxam" - deyir acımız,
"acam" - deyir toxumuz.
Alçalmağı heç kesin
toxunmur vüqarına
Qol götürüb oynayır bu
millet ac qarına.
Bir-birine uyuşmur
sozümüzle içimiz
Toyda ağı söyleyib, yasda
gülüsürük biz.
"Xoşbextem" deyenlere
dilençi qaçqınımız
Çadırından hay verir.
Ona bu "xoşbextliyi" bexş
eleyen keslere
Öz ömründen pay verir.
Ne gerimiz bellidir, ne
irelimiz bizim
Elirnizin yerine işleyir
seher, axşam
Yalnız dilimiz bizim.
Ne arxada, ne önde
melum bir yerimiz yox
Hara getdiyimizden
vallah, xeberimiz yox.
Biz bir şeyi bilmedik:
Her esrin öz damarı, her
günün öz rüzgarı!
Bu günün qıfılına düşe
bilmez, dünenin
Pas bağlamış açarı.
Ürek qalıb o tayda,
güman qalıb bu tayda
Bir işıq isteyirik iynenin
ucu boyda.
Ümide de güman yox,
ümid gümandan baha
Üzler göye tikilmiş,
güman qalıb Allaha.
1 iyul, 1998