Qeribe dünyadır, bezen baş yarır
Ayağın desteyi taxta
çelikler.
Bezen qul sahibi qula
yalvarır
Dünyanı fırladır
qeribelikler.

- Dünya çalxalanır yene deniz tek.
- Bu böyük dünyanın
derdini çekmek
Bizemi qalıbdır?
- Vallah, ne deyim?
Sene yox, menese qalıb,neyleyim?
Qeribe deyilmi?

Sen sirr, men de sirr.
Bu sirri bilmirik nece
çözmeli?
Kimi övladının derdini
çekmir,
Kimi de xalqının
derdinden deli!
Torpaq elden getdi, ölke talandı,
Senin ne vecine, günün ağ olsun.
Seninçün dünyada her
şey yalandı
Teki damağın çağ, canın sağ olsun.
Bu boyda milletin ağır
gününde
Qaşını çatmaq da sene
ezabdır.
Qardaşın döyülse gözün önünde
Deyersen, ne hay-küy, ne şaphaşapdır?
Ayıra bilirsen xeyirden
şeri,
Menfeet meydanı
seninçin gendir.
Ne Veten, ne millet?
Senden öteri
Harda xeyrin varsa, ora vetendir.
Xalqın nalesine qulaqların kar,
Milletin içinde millete
yadsan.
Derdden başımıza yağdı yağışlar,
Seni islatmadı, derdden azadsan.
Bir qırıq deymedi xeyrin özgeye
Quru ağacdan da meyve dermisen.
Xeyrinin gözüyle baxdın her şeye
Dünyanı cibine
yerleşdirmisen.
Qışın çovğunu da sene
yaz gelir
Eger menfeetin var ise bundan.
Xeyrinden özge şey sene vız gelir
Araz açığından, Kür
topuğundan.
Heç deme, dünyada
dünyada kenar
Zamanın çölünde yaşayan da var...
Oktyabr, 1998.