Qanadlı xeyallar
göylerden endi
Ne çırpıntı qaldı, ne istek, heves.
Qocaldım, könlümden her şey silindi
Senin buraxdığın izler
silinmez.
Mene qısqanardı bir
vaxtlar hamı
Könlüm o günleri nece
ezizler.
Tezeden yasadır mene
dünyamı
Ömrümün açdığı cığırı -izler.
O izler könlüme çekilen dağım,
Ferehim, kederim, xeyrim, şerimdir.
O izler - içimde gizli
sığnağım,
Könlümden süzülen
setirlerimdir.
Ömür yollarımın bir
qarışında
Ayrı düsmernişem
hisslerimden.
Keçib bu izlerden ömrün qışında
Bahar havasıyla
yaşayıram men.
Hele bu dünyada ne
qeder sağam,
Men bu hava ile
yaşayacağam.
Ölersem, o izler yaşanmış ömrün
Ayaq izlerine dönecek bir gün.
23 avqust, 1998.