BİR SALAMA DEYMEDİ
Bu gün men seni gördüm,
Salam vermek istedim,
Üzünü yana tutdun.
Söyle , illerden beri
Qelbimizin bir duyub
bir vurduğu illeri,
Axı, ne tez unutdun?
Beş ilde gözümüzden axan o
qanlı seller,
Bir salama deymedi?
Heç üzüme baxmadan yanımdan
nece keçdin?
Sen eşqin salamını qorxuyamı
deyişdin ?
Yoxsa sen öz ehdine, ilqarına ağ
oldun?
O qeder yaxın iken, bu qeder
uzaq oldun.
Şirin gülüşlerimiz, acı
feğanlarımız
Bir salama deymedi?
Qayğılı anlarımız, qayğısız
anlarımız
Bir salama deymedi?
Sen neyledin, bir düşün!
Yalnız indi anladım; ah, sen daha
menimçün
Elçatmaz bir çiçeksen,
Yaşanmış günlerim tek geri
dönmeyeceksen!...
Qop ey tufan, es ey yel! Xezel
olum, tökülüm
Düz beş il üreyimde
Beslediyim mehebbet, bir salama
deymedi.
Bir günlük hesretime döze
bilmeyen gülüm,
Bes ne oldu? Bu hesret bir
salama deymedi?
Getdin, dalınca baxdım, can
ayrıldı canımdan,
Sen nece etinasız öte bildin
yanımdan?
Ah çekdim, başım üste yarpaqlar
esdi, gülüm,
Senin qelbin esmedi.
Arxana da baxmadın!
Niye senin yolunu mehebbetin
kesmedi?...
Qazancımız de, bumu?
Deyilmemiş o salam elvidamız
oldumu?
Sen mene zülm eyledin, mene
zülm yaraşır.
Bir salama deymeyen eşqe ölüm
yaraşır!