Veten?
Bir deyen olmadı, durun ağalar!
Axı, bu ölkenin öz sahibi var.
Siz ne yazırsınız bayaqdan beri,-
Bes hanı bu yurdun öz sahibleri?
Bes hanı heqiqet, bes hanı
qanun?
Qocadır bu yurdun tarixi, yaşı.
Bes hanı köksüne serhed
qoyduğun ,
Bir vahid ölkenin iki qardaşı?
Görek bu hicrana, bu müsibete,
Onların sözü ne, qerezi nedir?
Bu xalq ezel günden düşüb
zillete,
Öz dogma yurdunda yoxsa
köledir ?
Nece ayırdınız dırnağı etden-
Üreyi bedenden, canı cesedden?
Axı, kim bu haqqı vermişdir Size,
Sizi kim çağırmış Vetenimize?
Neçe vaxt sengerde hey
ulaşdılar,
Gülüstan kendinde sövdalaşdılar.
Bir ölke ikiye
Ayrılsın deye!..
Göy de guruldamış deyirler o
gün,
Çölleri, düzleri buludlar sarmış.
O göy gurultusu ulu Babekin
Ruhuymuş,
hönkürüb feryad qoparmış.
Gülüstan kendinin gül-çiçekleri
Bir günün içinde soldu-saraldı.
"Gülüstan" bağlandı, o günden
beri,
Bu kendin alnında bir leke qaldı.
Bağrı köz-köz oldu "Yanıq
Keremin"
Teller inildedi, yandı, ne yandı.
Aşığın sazında daha bir hezin,
Daha bir yanıqlı perde yarandı.
Hemin gün ölkeni apardı sel, su,
Tutuldu çöhresi günün, ayın da.
Qoca Nebatinin eşqi, arzusu,
O gün batmadımı Arpa çayında?
Ağlayıb dağlardan esen külekler,
Bu meşum xeberi aleme yaydı.
Sanki dile geldi güller, çiçekler:
"Bu ise qol qoyan qollar sınaydı".
Arazın suları qezebli, daşqın,
Sirin neğmeleri ahdır, haraydır.
Veten quşa benzer, qanadlarının
Biri bu taydırsa, biri o taydır.
Quş iki qanadla uçar, yükseler,
Men nece yükselim tek
qanadımla ?
Ürekler bu derdden tüğyana
geler,
Axar gözümüzden yaş damla-
damla.
Cenablar, bir anlıq
düşündünüzmü?
Verdiyiniz hökmün ağırlığını?
Bu hökmün dehşeti ellimi,
yüzmü?
Biz nece götürek bu göz
dağını?..
Başı kesilende bu meğrur elin
Qelbin ağrısını hiss etdinizmi -
Qoca Füzulinin, igid Babekin
Etiraz sesini eşitdinizmi?
Cenablar, bir damcı mürekkeble
siz
Düsünün, nelere qol çekmişsiniz?
Bir damcı mürekkeb, bir
vetendaşı
Qanına bulayıb ikiye

<< 1 [2] 3 4 >>