yaralı misralarından
Körpü salmadımı Arazın üste?!
Bu taydan o taya axışdı sel tek
Göze görünmeyen könül telleri.
Bu selin önünü ne çay, ne direk
Kese bilmemişdir yüz ilden beri.
Ağalar bilmedi birdir bu torpaq
Tebriz de, Bakı da Azerbaycandır.
Bir elin ruhunu, dilini ancaq
Kağızlar üstünde bölmek
asandır .
Böl, kağız üstünde, böl, gece-
gündüz,
Torpağın üstüne direkler de düz,
Gücünü, ezmini tök de meydana,
Qosundan, silahdan sedd çek
her yana.
Torpağı ikiye bölersen, ancaq
Çetindir bedeni candan ayırmaq!
Ayırmaq kimseye gelmesin asan
Bir xalqın bir olan derdi-serini.
O taydan bu taya Mustafa Payan
Oxuyur Vahidin qezellerini.
Dolandı zemane, döndü qerine,
Şairler od tökdü yene dilinden.
Vurğunun o hesret neğmelerine
Şehriyar ses verdi Tebriz elinden:
"Heyder baba, göyler qara
dumandı,
Günlerimiz bir-birinden yamandı.
Bir-birinden ayrılmayın, amandır,
Yaxşılığı elimizden aldılar,
Yaxşı bizi yaman güne saldılar.
Bir uçaydım bu çırpınan yelinen,
Qovuşaydım dağdan aşan
selinen ,
Ağlaşaydım uzaq düşen elinen.
Bir göreydim ayrılığı kim saldı,
Ölkemizde kim qırıldı, kim qaldı".
1959

<< 1 2 3 [4]