axırdı
Hesret divarını o gün asdılar.
Qardaşlar qollardan zenciri qırdı
Çayın ortasında qııcaqlaşdılar.
Derdi boğazlayıb o gün
sevincden
Onlar hönkür-hönkür hey
ağlaşdılar .
Qardaşlar ağladı o gün doyunca
Soldatlar, serbazlar dehsete
geldi.
O günün ertesi Araz boyunca
Tikanlı direkler yene dikeldi.
Qovuşdu bir günlük bu lay o layla
Bir günlük sevincden çaş-baş
oldular.
Qardaşı qardaşdan ayırmasıyla
Soldatla serbaz da qardaş
oldular.
Ölmedi, o günü gördü Bextiyar
Dedi: - Haqq önünde zor berbad
ols
un. Dedi: - Men o günü gördüm,
Şehriyar,
Qabaqda işıq var, ruhun şad
olsun.
Bu yerde ustadla neçe il evvel
Telefon söhbeti yadıma düşdü:
Men ona "gel" - dedim, o mene
"gel-gel"
eller görüşmedi, sesler görüsdü.
"Menden xeber aldı:
- Neçe yaşın var?
Yaşımı söyledim, dedi:
- Min alqış!
Dedim:
- Neye alqış, ustad Şehriyar?
Dedi ki, cavansan, sen mene
baxmış.
Arzum göyermedi, keçibdir
yaşım,
O vüsal gününü sen gör,
qardaşım".
Getmez ağzımızdan o günün
dadı
Men gördüm o günü birce gün
ancaq.
Başımız üstünde yene oynadı
Bu tayda "dubinka" , o tayda
şallaq .
Biz bunu bacardıq...
Ancaq ne fayda?
Verdik elimizden yele fürseti.
Allah bir de ne vaxt, hansı
dolayda
Bize verecekdir ele fürseti?
Tarixde neçe yol uduzduq
neden?
Zirveye qalxmışdıq, biz niye
endik?
Sebrle , tedbirle, ölçüb-biçmeden
Ağla güvenmedik, hisse
güvendik.
Settarxan, Bağırxan ve Pişeveri
Bizimçün her biri diriden diri.
Onlar qehremandı, qehreman,
feqet
Tekce igidlikle kar aşmır indi.
Uzağı görmeden, tekce cesaret
Arzuya, isteye yol açmır indi.
Onlar ölçmediler uzunu, eni
Tedbir tökmediler, ezab çekdiler.
Tuta bilseydiler günün nebzini
Arzu güllerini derecekdiler.
Qırx il hesret qaldı almana alman
Dövrana baxdılar, vaxta baxdılar.
Onlar qanadlanan arzularından
Zamanın çiynine qanad taxdılar.
Düşündük derdimiz artdı ilbeil
Vaxtin damarını tuta bilmedik.
Siz: " zaman başqadır, vaxt o
vaxt deyil",
Bizse o arzuyla şerler dedik.
İstiqlal

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 8 >>