qazandı quzeyde ölke
Bunu gözlemişdi millet yetmiş il.
Bu gün aldığımız azadlıq belke
Bizi biz edecek istiqlal deyil?
İstiqlal qazandıq, kim "oxay"
dedi?
Teze belalara biz sine gerdik.
İstiqlal milleti sevindirmedi
İstiqlal qazanıb , torpaq itirdik.
Çekdi bu milleti here bir yere
Meqsed - kürsü eşqi, amal -
menfeet.
O qeder çekişdik, hem firqelere
Hem de bölgelere bölündü millet.
Umdu, nese umdu Vetenden
hamı
Amma unuduldu memleket
derdi.
Kürsüye çatmaqçün biri Ağdamı
Biri de Şuşanı güdaza verdi.
Bunlar heqiqetdir, ay bedbext,
senin
Hansı amal ile qelbin döyündü?
Unudub derdini bütöv Vetenin
Kürsü herisliyi amala döndü.
4
İslam bayrağıyla başqası geldi
Hamı düsündü ki, dünya düzeldi.
Solub-saralırdı sahibsiz teki
Bizim viran olmuş könlümüzdeki
Arzu çiçekleri ...
o gün suladıq.
Biri-birimizi muştuluqladıq.
Bizim Söhrab Tahir, Balaş,
Medine
Bayram libasları geydi eynine.
Ertesi eşitdik möhterem imam
Yaratdı ölkede "cümhuri-islam".
Çox gözel, cümhura ne irad, ne
söz?
Meger bu deyilmi istediyimiz?
Şahlıq diyarında, şah ölkesinde
"Döndü heqiqete" yüz illik xeyal.
Türkün öz dilinde, öz lehcesinde
Qezetler, dergiler çıxdı dalbadal.
Ne oldu sonrası? Keçdi bir qeder
Boyalar silindi, bozardı üzler.
Gördük vedlerden tekce söz
qalıb
Zulm qah-qah çekir, haqsa
hönkürür.
Şahlıq devrilse de, başqa reng
alıb
Yaşayır evvelki zülm başqa cür.
Adını deyişib, ehdini danıb
Yene hemen zülm, hemen esaret.
Qarmağa taxılan ete aldanıb,
Teleni görmedi zavallı millet.
Zülm ne din bildi, ne dil, ne
Veten, Cehalet uydurdu İslam
adına.
Açıq fikirliler qaçdı ölkeden,
Dözmeyib cahilin xurafatına.
Düşünen başları qovdu ölkeden
Farsı da, kürdü de, türkü de
qesden.
Deyen tapılmadı, otur yerinde
Men qafil deyilem söze aldanam.
De, hanı bes senin emellerinde
Şeri boğazlayan müqeddes
İslam ?
Meger yuvasından didergin
düşen
O bedbext kimseler müselman
deyil?
İslamda insanlıq leyaqetinden
Nitqler söyledin minberlerde sen,
Yurddan

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>