NEFSİMİZ
Qacqının payına göz diken alçaq,
Sene hansı haqla men insan
deyim?
Milletin qanını soran qurumsaq,
Men senin adına soxulcan deyim.
Bes hanı insanlıq, bes hanı
vicdan?
Tamah insanlıqdan qabağa
düsdü?
Belke de bu dövran
dolandıgından
Qiblemiz gah sola, gab sağa
düsdü.
Bu, senin xalqına üreyi yanan
Özge bir milletin verdiyi paydı.
Ey öz milletine yaddan yad olan,
Paya göz dikince gözün çıxaydı.
Xalqının derdine özgeler qeder
Yanmadın , bes bunu niye
qanmadın?
Yetim qismetini yeyib seraser
O şisen qarnından heç
utanmadın.
Biz nece mexluquq, anlamıram
men
Nefsimiz ağırmıs qeyretimizden.
İyul. 1998.