bunda da eynile hökm vermelidir”. (El-İxtiyara el-Fiqhiyye min Feteve Şeyx ul-İslam ibn Teymiyye, seh. 246)

Şeriet hemçinin teleb edir ki, kişi öz qadını ile elaqede olmaqla onu exlaqsızlıqdan qorumalıdır. Onu qane edecek qeder ve onu qorumaq üçün elaqede olmalıdır. Lakin bu meselede müeyyen zaman müddetinin teyin olunmasına, dörd ay ve ya çox ve ya az, yer yoxdur. Bu mesele qadının ehtiyaclarına göre ve kişisinin onun ehtiyaclarını yerine yetirme gücüne göre müeyyen olunmalıdır...Bütün bunlar normal veziyyetlere, yeni kişinin öz qadının yanında olduğu ve onunla yaşadığı hallara şamil edilir.

Şeri bir meqsed ve yaxud diger şeri bir üzrden dolayı kişi seyahet edirse ve öz heyat yoldaşının yanında olmazsa, bu halda kişi çalışmalıdır ki, zövcesinden uzun müddet ayrı qalmasın.

Ümumiyyetle müselmanların xeyrine, meselen Allah yolunda cihadda iştirak etmek ve yaxud İslamın hüdudları, serhedlerinin keşiyinde durmaq kimi iş gördüyünden dolayı kişi (zövcesinin yanında olmursa), her dörd aydan bir ve yaxud bundan az müddetde ona ailesinin yanına qayıtmağa icaze verilmelidir ki, cihadda ve yaxud serhed nezaretinde öz vezifelerini yerine yetirmek üçün ora qayıtmazdan evvel öz ailesine vaxt serf ede bilsin. Bu Ömer ibn el-Xattabın Allah ondan razı olsun siyaseti idi. Ömer ibn Xattab radiyallahu anhu şert qoymuşdu ki, esgerler ve serhedin keşiyinde duranlar öz ailelerinden yalnız dörd ay ayrı qalmalıdırlar. Bu müddet bitdikden sonra geri qayıtmalıdılar ve digerleri onları evez etmelidirler... (el-Mufessel fi Ehkam el-Mera, Zaydan 7/239)

<< 1 [2]