Menim qeribe, belke de size gülmeli görünecek bir derdim var idi. Herden ne qeder fikirleşirdimse, ona elac olacağını tesevvürüme getire bilmirdim. Ancaq o derdiminmi deyim, niskiliminmi deyim, menim üçün heç bir ağrısı ve eziyyeti yox idi. Eksine, özümü yaşıdlarımın çoxusundan qıvraq ve yüngül hiss edirdim. Yeqin maraqlanacaqsınız : «Axı, ne idi senin derdin?». Çox intizarda saxlamadan deyim, üreyimde qalmasın: boyca tay-tuşlarımın hamısından balaca idim. Men onlara qibte edir, onlar ise mene ürek-direk vererek zarafatla deyirdiler:
- Tarixde böyük şexsiyyetlerin de çoxusunun boyu balaca olub. Napoleon, Stalin, Teymur, Beyazid, Hitler….. Ona göre de bu barede fikir elemeye deymez.
Lakin men bu sözlerden teselli tapa bilmirdim. Axı onlar cavan yaşlarında dahi serkerde olduqlarından qızları onların boyu-buxunu maraqlandırmırdı. Men ise helelik ancaq boyca uca olmağın hesretinde idim.
İllerin teqvimi vereqlenir, niskilim içerimde 30 yaşını haqlayırdım ki, tesadüfen besteboylu, qeşeng, adı qeribe, qaraqaş-qaragöz bir qıza vuruldum. Onu gördüyüm anda uzaqdan-uzağa üreklerdeki sevinci ve heyecanı ölçen cihaz olsa idi, onun eqrebi dünyanın en bextever insanı kimi mütleq mene tuşlanardı.

Bir günü qelbimi o qıza açdım:
- Yaşamaq üçün bize o qeder ömür verilmeyib ki, onun da bir qismini mehebbetsiz keçirek.
Bu kelmeler qığılcım kimi bir-birinin ardınca üreyimden qopub dilime, dilimden ise dodaqlarıma nece qondu bilmirem.
Üz-üze durmuşduq. Ona baxdıqca mene ele gelirdi ki, hele heç bir ressam bu qızın sifeti boyda lövhede bu cür ecazkar senet eseri yarada bilmez. Eh… hele onun sehrli, cazibedar gözleri… Büllur kimi saf, kövrek qehqesi… Tebiet bu gözel mexluqu sanki menim üçün beslemişdi.
Bir de bilirsinizmi ne üçün bele deyirem? Boyu boyuma biçilmişdi, daha evvelki niskilim yoxa çıxmışdı..
İndi günde yüz yol aALLAHıma şükür edirem: yaxşı ki, boyca uca deyilem, yoxsa o qız mene qismet olmayacaqdı….

~A_N_T_i_K__V_A_R~ [OFF] (24.07.2012 / 22:31)