Seçimi o qeder çetin, ele iç ağrıdıcı bir sualki…
Unudmaqmı...Unudulmaqmı...
Buraxıb getmekmi, geride qalan olmaqmı?
Hansı daha acı, hansında içimiz daha çox yanar?...
Hansını qebul etmekde daha çetinlik çekirik?
Heç düşündükmü... Ya da haytımızda hansını seçmek mecburiyyetinde buraxıldıq...
Unudmaq; unuda bilmeyi sınamaq. Bu duyğunu öz iç sancılarımızda yaşayarıq...
Unudulmaq; Bir menada yox sayılaraq bir kenara atılmaq. Üreyiniz ele derinden yaralanırki, sizi unudan vefasızı her xatırladığınızda, onun üçün etdiklerinize, itirdiyiniz zamana, verdiyiniz emeklere heyifiniz geler...
Her şeyinizi çekinmeden paylaşdığınız insan terefinden unudulmaq, size ele pis tesir eder ki, en yaxşı dermanın eslinde onu unudmaq olduğunu bele unudarıq…
Unudmaq bir menada öz seçimimizdir, bu sebeble mübarizeni öz içimizde
öz lehimize çevirmek daha asandır…
Amma unudulmaq bütün yaşanan paylaşmalara baxmayaraq, layiq olmadığımızı söyleyib dayanarıq defelerle, üreyiniz ele bir parçalanırki, yaşam ele menasızlaşırki, taa ki iç sesinizle barışıb unutmağa qerar verene qeder…
Ondan sonrası yene çetindir, amma heç olmasa artıq hesablaşmamız yalnız özümüzledir….
Unutmaq olmur,unudulmaqsa cetindir
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç