Güneşin doğuşu kimi girdin dünyama…
Üreyimde asılan buzları damla damla eritmeye başladın… Her bir damla her keçen gün çoxalaraq üreyimde birleşdi… Buzların yerini okean aldı…
Dünyanı işıqlandıran güneş kimi, buzla örtülmüş üreyimi zülmet qaranlıqdan çıxarıb işıqlarını saçdın etrafıma… Ele bir işıq ki bu, adını qoya bilmediyim düşünceler, gerçek olmasını istediyim xeyallar kimi… Enerjisi heç bitmeyen, işıqlandırmaqdan heç imtina etmeyen bir işıq…
İstinin, ateşin nece olduğunu, insanları nece yandırdığını unutduğum zamanda içimi istiletdin… İstiliyin var olduğunu ruhuma hiss etdirdin…
Gözlediyim senmiydin yoxsa eşq idimi? Bilmedim… Belke de bilmek, öyrenmek istemedim… Bilmeden, düşünmeden sevdim…
Yaxşı ki de sevdim… Yaxşı ki de düşünmeden özümü güneşe teslim etdim... Zamanla anladım ki gözlediyim sen idin… Eşq deye xarakterize etdiyim, xoşbextlik deye izah etdiyim, hüzur deye teyin etdiyim sen idin...
Gözlenilmez anlarda seni qarşımda görüb, xoşbextliklerin en gözelini hiss etmek… Doğan her yeni güne, seninle başlayıb "sabahın xeyir" demek… Mene bu duyğuları hiss etdirdiyin ve yaşatdığın üçün eşq deye xarakterize etdim seni!
Mene baxdığında hele üreyimdeki fırtınalara dayan deye bilmeyirsem, gözlerine baxaraq denizlerin en derinlerine dalıramsa, bunun sebebi sensen sevimli…
Meni sende de yaşat deye dodaqlarıma möhürledim seni...!
2,4 meqalede diqqetimi ceken SEVIMLI sozu oldu... Ve inanilmaz xowum geldi...
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç