“Sen benimsin” demeseydin de “Ben sana aidim” deseydin..
Başka ellerde olsan da varlığını hissedebilirdim belki…
Söylemedin ki…

“Senin için her zorlukla savaşırım” değil de;
“Senden gelen hiçbir şey zorluk değil” deseydin;
inanırdım yüreğinin sadece bana ait olduğuna…
Söylemedin ki…

“Sen olmadan yaşayamam” değil de,
“Sensizlik diye bir şey yok;
sen var olmasan da benimlesin” deseydin;
inanırdım sevginin sonsuzluğuna…
Söylemedin ki…

“Sen benim rüyamsın” değil de
“Gerçekleşen rüyamsın” deseydin;
uzağında da olsam yaşatırdım bu gerçeği sende…
Söylemedin ki…

“Sen benim eş ruhumsun” değil de ;
“Sen aslında Bensin” deseydin;
yokluğunda da devam ettirirdim sen olmayı…
Söylemedin ki…

“Seni Seviyorum” değil de “Seni hep seveceğim” deseydin,
yalan da olsa sevgin inanırdım bana bir gün döneceğine…
Söylemedin ki…

“Seni çok özlüyorum” değil de “Seni özlemek bile güzel” deseydin;
ayrı da olsak inanırdım beni her dem yüreğinde yaşattığına…
Söylemedin ki…

“Sen benim için çok özelsin” demeseydin de;
“Özel olan her şey sende saklı” deseydin;
kendimi şimdi böyle basit hissetmezdim…
Söylemedin ki…

“Bir gün bitecek” demeseydin de
“Aslında seni hiç sevmemişim.” deseydin ;
en azından delikanlı biri yaşatırdım yüreğimde…
Ama yapamadın ki…

Vedalaşabilecek kadar yürekli olsaydın ,
aklıma geldikçe gülümseyebileceğim hoş bir anı,
güzel bir tat olarak kalırdın bende… Yapamadın ki……